Week 6 : 04-05 t/m 06-05
Melide - Santiago de Compostela
Dinsdag 6 mei
Om 7.30 word ik wakker, José is al uit bed, ik ga me wassen en aankleden, en dan eerst maar even naar de eetzaal om te ontbijten. We krijgen ieder 4 kleine cakejes en een kop thee, José vraagt of we ook brood kunnen krijgen, dat kan, hij haalt wat uit de vriezer en stopt het in een broodrooster, dan krijgen we het wat zwarte brood, nou ja, als Pelgrim lust je alles.Hij vraagt ons nog of hij weg kan gaan, want hij moet zijn dochtertje naar school brengen.We vinden het prima, er is nog een Schotse dame en dat is alles, als we klaar zijn verlaten wij de albergue om 8. 50 uur.
We fietsen een stuk door het bos en moeten op een gegeven moment rechts af, maar er staat een hek voor, dat de weg is opgebroken en je kunt er niet door. Ik kijk op de kaart en ja dan moeten we toch wel een heel eind omfietsen, dat vinden we niet leuk, dan komt er een auto aan en we vragen de man of het echt niet mogelijk is om er met de fiets langs te gaan, hij denkt dat het wel kan, dus fietsen we de straat in.Een eind verder is de straat dus opgebroken en er staat een hek voor waar je ook met de fiets niet langs kunt, José gaat even vragen bij de wegwerkers of we er door mogen, het mag, we moeten dan even een boomstam verleggen en dan kunnen we met de fiets erdoor.
Aan het einde weer door een hek, en zo hoeven we in ieder geval niet om te rijden.We hebben deze laatste dag nog verschrikkelijk veel klimmetjes er stond niet voor niets in ons boekje dat deze etappe minstens zo zwaar was als die van de Pyreneen.Als we in Touro pauzeren, sms-en we even met de mannen, dat we nog 28 km. te gaan hebben, het is dan 12.15 uur en we verwachten er tussen 14.00 en 16.00 aan te komen.José denkt dat het wel eerder wordt, maar ik zeg reken maar op 15.00 uur.Nog steeds hebben we veel klimmen, het is mistig en zelfs een beetje motregen.
Op een gegeven moment zegt José: "we hadden toch al lang een keer het bordje van Santiago moeten zien" Dat dacht ik eigenlijk ook en we krijgen de kriebels of we niet verkeerd gefietst zijn, maar dan ineens zien we "SANTIAGO" staan, nu nog maar 3 km.
We fietsen naar de kathedraal en komen aan de zijkant aan, niemand te zien, dan maar om de kathedraal heen, naar de andere kant, we fietsen het plein op en aan de rand zien we de mannen zwaaien en ze lopen op ons af. Innige omhelzingen en tranen in de ogen, we hebben het gehaald! Ons avontuur zit erop! En wie maakt er foto's van onze omhelzingen?: Toon uit Hasselt (Belgie) die we een paar dagen geleden troffen ergens in de buurt van Triacastela, hij was daar gestopt en wij riepen naar hem, dat hij daar linksaf moest slaan.
Hij had al kennis gemaakt met onze mannen en gezegd dat hij onderweg twee keurige dames ontmoet had, ahum.... graag wilde hij wachten tot we gearriveerd waren en hij kreeg van Harry de camera om het weerzien vast te leggen.
Leuk! we drinken nog ergens een kopje koffie met Toon en dan gaan José en ik naar het Pelgrimsbureau om onze credencial-kaart met stempels te tonen en een certificaat te ontvangen. Daar aangekomen staat er een behoorlijke rij, we moeten zeker 45 minuten wachten in de rij alvorens we aan de beurt zijn. Dan mogen we ook nog even op de koffie in de Nederlandse huiskamer van het St. Jacobs-genootschap. Wie zien we daar, de vrijwilliger die ook Roncesvalles in het klooster hielp. Weet hij gelijk dat we toch aangekomen zijn. Ha, ha.!Als we weer terug bij de mannen zijn, zijn ook de broers uit Nijkerk en Putten gearriveerd op het plein voor de kathedraal, we praten nog een poosje met hen en Toon en dan gaan we met zijn 4-en naar de camping. We bellen nog even met ons mam en ik nog even met Jeroen, 's avonds gaan we met zijn 4-en ergens eten, gezellig! En dan heerlijk in mijn eigen caravan naar bed, eindelijk weer tussen mijn eigen lakens!!!
San Xil - Melide
Maandag 5 mei
De albergue is ecologisch en we krijgen bij het ontbijt pannenkoeken met jam en thee. Nooit gehad als ontbijt, maar best lekker. Ach als pelgrim eet je alles.Om 8.30 vertrekken we. in Samos zien we 2 heren op de fiets, ze komen uit Putten en Nijkerk, het zijn 2 broers en ze zijn op 6 april uit Putten vertrokken. Ze gaan in Samos nog even een klooster in, maar wij fietsen door.
In Sarria eten we op een bankje ons brood op en plots komen de heren weer voorbij. In de middag drinken we nog ergens water op een terrasje en we kijken nog even op de telefoon, komen de heren er ineens weer aan en gaan bij ons aan tafel zitten, we zeggen nog, tjonge we dachten dat jullie al in Santiago waren, lachen, ze spotten onderweg ook nog vogels. We praten nog wat en dan gaan wij weer verder. een tijdje later zien we ze nog ergens de verkeerde kant op fietsen, ik roep nog dat het zo niets wordt met ze, lachen natuurlijk.we gaan vandaag toch iets verder fietsen, want we willen morgen aankomen in Santiago, onze mannen zijn er reeds gearriveerd op de camping, dus.....In Melide stoppen we, 85 km. gefietst vandaag en morgen nog ongeveer 65 km.We slapen in een nieuwe albergue, maar niet erg gezellig. Op een zaal waar 16 stapelbedden staan, zijn slechts 3 bedden bezet, 1 Schotse dame en wij twee. Om 10.45 gaat het licht uit.
Pieros - San Xil
Zondag 4 mei
Om 8.50 vertrokken, vandaag weer een behoorlijke klim, naar O Cebreiro, ik vond deze beklimming toch het zwaarst, uiteraard ook omdat het warm is. Om 13.00 zijn we dan eindelijk bovenop, op 1300 meter.
We kijken nog wat rond in O Cebreiro,in het kerkje krijgen we een stempel van een monnik. We drinken nog ergens koffie en dan beginnen we aan de afdaling, gelukkig niet zo steil als gisteren, 12 km. relaxed naar beneden, ook wel fijn.Van onze overnachting in Pieros hadden we een adres van een albergue gekregen, iets verder dan Tricastela, 1,5 km. van de weg af. Het is een echtpaar dat elkaar heeft leren kennen op de camino, hij is Nederlander en zij is Italiaanse, de albergue ligt echt helemaal van de bewoonde wereld af, maar eindelijk zien we het liggen.Het is het 2e jaar dat ze open zijn en er zijn 10 slaapplaatsen. Ze hebben een ecologische albergue, we moeten onder de douche ecologische zeep gebruiken. Marijn en Jessica zijn de eigenaren en ze hebben sinds 2 maanden een baby: Georgina, een plaatje.Ook is er nog een Keniaans meisje bij ons op de slaapzaal.Marijn vertelt ons dat we om 22.00 stil moeten zijn, en om ongeveer 21.45 liggen wij al in ons bed. De Keniaanse is echter met een deken naar buiten gegaan en ze heeft aan Marijn nog een fles wijn gevraagd. Om 22.45 is ze echter nog steeds niet binnen, ik slaap al bijna, maar José maakt zich zorgen, waar de Keniaanse is. Ze kan wel van een berg vallen hier zegt ze tegen mij.Dan gaat José toch maar even melden bij Marijn, dat ze nog steeds niet binnen is en dat Marijn haar maar even buiten moet gaan zoeken, want hij weet beter de weg in de tuin.Even later komt ze toch binnen, geheel verbaasd dat wij bezorgd waren om haar.Eindelijk kunnen we gaan slapen.
Week 5 : 27-04 t/m 03-05
Santa Catalina de Somoza - Pieros
Zaterdag 3 mei
Pas om 8.15 worden we wakker en wanneer we vertrekken is het al 9.30. In Rabanal halen we nog even brood en dan is het klimmen de berg op.
Het is zwaar, maar om 12.00 zijn we er bovenop. We hadden verwacht dat het heel druk zou zijn bovenop, maar dat valt reuze mee. We leggen onze stenen uit Nederland neer en iemand maakt nog een foto van ons. Dan naar beneden, eerst tot Manjarin, daar krijgen we nog koffie en dan begint de steile afdaling. Het is echt knijpen in je handremmen en soms moet je gewoon even stoppen, omdat je handen verkrampt zijn. Ik vind het echt eng, maar gelukkig gaat het allemaal goed. Afdalen is niet mijn sterkste punt, dat weten een aantal mensen wel.
In Pieros stoppen we bij een leuke albergue, er zijn nog 2 Nederlandse dames en aan tafel bij het eten is het erg gezellig, met ook nog een Italiaan en 2 dames uit Spanje en een Keniaanse. We kregen heerlijke couscous.Harry nog even gebeld, hij is al in Bonneval in Frankrijk.
León - Santa Catalina de Somoza
Vrijdag 2 mei
Om 8.00 vertrokken en in Antimio, 12 km. verder drinken we in een bar een kopje koffie, de dame van de bar heeft net de deur geopend en zet ook gelijk voor ons de TV aan, wat een herrie, ik snap niet waarom ze dat doet, we verstaan er toch niets van, dan vraagt ze of we de kerk willen zien, prima, beter dan die herrie aan de bar. De kerk is eenvoudig maar mooi!
Dan gaan we verder naar Mozondiga, op een kruispunt moeten we plots afslaan en daarbij valt José. Ik zet snel mijn fiets tegen een muurtje en pak haar fiets op, die bovenop haar ligt. Dan valt mijn fiets om. Gelukkig heeft José niets en haar fiets is ook in orde, bij mijn fiets ligt de bel op de grond en mijn handvat is stuk, mijn foto-toestel ligt ook op straat, nou alles weer bij elkaar rapen, de bel er weer op gedrukt, blijft gelukkig zitten en met het handvat valt nog mee te fietsen. We kunnen gelukkig weer verder. In Hospital de Orbigo eten we ons brood op een bankje en wie zien we daar : Marian, ze is blij ons te zien, maar ze twijfelt of ze nog verder zal fietsen, ze zegt dat ze te onzeker is. Ze kan niet met ons mee, haar hotel is in die plaats en wij gaan nog ongeveer 32 km. verder.
In Astorga ontmoeten we een Braziliaan op de fiets, hij wil graag even met ons op de foto. Dan weer verder, in Castrillo gaan we even kijken, het staat er vol met auto's, dus het zal wel een toeristische trekpleister zijn. Er zit een man op zijn gitaar te spelen en als hij ons ziet, zingt hij over de camino en Santiago, ja ja, het enige wat hij wil is geld in zijn bakje, de grapjas. In Sta. Catalina de Somoza zien we een leuke albergue, het is al 16.00 en erg warm, we besluiten te stoppen en morgenvroeg, wanneer het nog koel is de Cruz de Ferro op te gaan, tot 1504 meter hoog.
Sahagún - León
Donderdag 1 mei
Om 9.00 fietsen we weg uit Sahagún, na een paar km. Zien we de Nederlandse dame die we gisteren even spraken op een pleintje, ze is alleen op de fiets, een e-bike en ze heeft een georganiseerde reis geboekt, van hotel naar hotel en haar bagage wordt gebracht. Ze weet echter niet goed welke route ze moet nemen en ze fietst vaak op het wandelpad. Ze heeft wel een boekje, zoals wij die hebben, maar gebruikt dat amper. Ze vraagt of ze met ons mee mag fietsen, wij vinden het prima, wanneer we berg op gaan is ze als eerste boven natuurlijk. Ook zien we nog een Fransman op de fiets, die ook even de weg kwijt is, maar achter mij aan, komt het helemaal goed, ahum.
Marian (uit Enschede) heeft geen hoesje op haar stuurtas en ze neemt die van José over, ze is er heel blij mee. Als we om 15.00 in León arriveren, gaat Marian naar haar hotel en wij zoeken naar het klooster waar we kunnen overnachten. Het is weer eens zo'n slaapfabriek met 16 bedden in een zaal. We hebben om 18.30 afgesproken met Marian om ergens samen te gaan eten. José ik gaan eerst douchen en lopen nog wat door het centrum.
Dan gaan we met Marian ergens eten, heel gezellig en het was wel lastig om iets te vinden, maar om 20.15 hebben we eindelijk wat gevonden. Na het eten nemen we afscheid van Marian en moeten we ons klooster zien te vinden, dat is niet makkelijk, na een paar straten, zien we ineens Marian weer, zij is al dicht bij haar hotel. Dan maar weer opnieuw beginnen vanaf de kathedraal, eerst rechts,maar we vinden het niet, dan zien we een politie-auto, we vragen het aan de agenten die erin zitten, ze leggen het uit (in plaats dat ze ons er even heen brengen). We vinden het nog niet, zoveel pleintjes en straten en allemaal nog vol met mensen en om 22.30 sluit het klooster en het is al 22.10. Dan vragen we het een ouder echtpaar, ze krijgen er bijna ruzie om, midden op straat, de één zegt die kant op en de ander de andere kant op, dat schiet op. Uiteindelijk zien we toch het juiste pleintje en zijn we nog net op tijd binnen.
Boadilla del Camino - Sahagún
Woensdag 30 april
We ontbijten samen met 2 andere Nederlandse dames, zij lopen een deel in 2 weken, vanaf Burgos. De een is ook erg bang voor de hond, die ineens in de hal loopt. Om 9.00 vertrekken we bij Eduardo en Pedro. Mooie albergue hebben ze, maar het ontbijt was wat magertjes. Dan weer lekker fietsen, in Fromista drinken we onze koffie en later nog in Carrion de los Condos, waar we een Italiaans echtpaar spreken, ze willen raden waar wij vandaan komen, maar na 10 landen, zeggen wij het zelf maar. Ze zijn al 2 x in Nederland op vakantie geweest, onder andere in Alkmaar en Texel en vonden het heel mooi. We fietsen vandaag veel langs het wandelpad en we groeten steeds de wandelaars 'bon camino" of ' ola', dat is wel leuk, want voor de rest is de route wat saai vandaag.
We stoppen in Sahagún, bij albergue Viatoris, we gaan nog even lopen naar het centrum, en nemen uit de albergue een stadsplattegrond mee. Op een pleintje vragen we aan een paar meisjes waar het centrum is en ik laat ze de stadsplattegrond zien. Ze weten niet wat ik bedoel en ik kijk nog even naar de plattegrond, is ie van een andere stad, oh oh wat dom. Dan maar weer terug naar de albergue, die we natuurlijk ook niet meer kunnen vinden. En vraag het dan in Spanje nooit aan een ouder iemand want die weet het dan ook niet, komt waarschijnlijk nooit veel verder dan zijn eigen voordeur, ha ha. Gelukkig zijn we net op tijd terug voor het eten.
Burgos - Boadilla del Camino
Dinsdag 29 april
Om 7.15 op gestaan, het is zo'n gerommel van iedereen, dat verder slapen niet meer lukt. Aan de overkant van ons slaap adres kunnen we ontbijten, nog even een paar boodschappen halen en ook nog de universiteit gezien, omdat we verkeerd waren gefietst. Als we weer op de route zijn, gelijk weer bult op. Gelukkig is er niet zoveel wind, het gaat lekker.
Om 13.30 in Castrojeriz, we bekijken op een camping de Albergue,maar het is nog zo mooi weer en nog vroeg, ik stel voor om nog een stukje verder te fietsen. Een Nederlands echtpaar op de camping biedt ons een kopje koffie of thee aan, maar de eigenaar van de camping zegt dat als we niet blijven overnachten, mogen we niet op de camping komen. Nou leuk is dat, dan geen kop thee. We gaan verder. Is er opeens toch veel wind en geen albergue meer te vinden.
Uiteindelijk moeten we nog 22 km. verder fietsen, naar Boadilla del Camino, wel een heel mooie (En El Camino), we slapen in een kamer voor 4 pers. en kunnen zo aansluiten voor het warme eten, super!!.
Santiago Here we come…….
Belorado - Burgos
Maandag 28 april
Om 7.15 op gestaan en om 8.10 vertrekken we. Eerst een stuk langs een N-weg, vreselijk druk, dan gaan we er gelukkig van af, maar ook gelijk klimmen en tegen de wind in. Pas om 11.30 zijn we in San Juan de Ortega, 32 km. verder en nog geen mens gezien. We drinken eerst ergens koffie en gaan dan in de kerk kijken. We overwegen of we in de albergue in het klooster zullen overnachten, maar volgens de jongen van de bar is het niet meer zo speciaal.
Dus fietsen we verder en al om 15.00 zijn we in Burgos, we vinden snel een albergue, al is het de gemeentelijke, met 24 bedden op een zaal en sommige bedden staan tegen elkaar aan, we krijgen ieder een bed toe gewezen, maar besluiten om een stapelbed te nemen, ik ruil wat met de jongens naast ons en zeg dat mijn zus niet boven in kan. Ze vinden het prima. We gaan de kathedraal bekijken, tjonge wat enorm groot, dan nog even wat slenteren door de stad (daar van word je pas echt moe, niet van 65 km. fietsen).
In een schoenenzaak pas ik leuke schoenen met een hak van wel 10 cm. lachen, onder een afritsbare broek. José past nog ergens een leuk stukje voor in het haar, zullen we uit gaan, vanavond? Nog even ergens eten, ook al niet zo'n succes, je zit nog niet of er wordt een schaal met stokbrood bij je neergezet, door een ober die ook nog eens stinkt naar het zweet. Dan maar weer terug naar onze slaapfabriek en gauw erin voordat iedereen al ligt en wij de laatsten zijn.
Nájera - Belorado
Zondag 27 april
Om 8.00 worden we wakker, we denken nog rustig aan te doen, klopt de eigenaar ineens op de deur, en zegt dat we om 8.00 weg hadden moeten zijn, hij dreigt onze fietsen vast buiten te zetten. Wij snel aankleden en zonder te wassen, enz naar beneden, dan kan ik mijn fietssleutel niet vinden en buiten op straat pak ik mijn fietstassen weer uit, fiets nog half binnen, want als je de deur dicht gooit, kom je helemaal niet meer binnen. Gelukkig vind ik de sleutel, alles weer in de tas en weg uit deze negorij. In Badáran nemen we bij een café ons ontbijt, we hebben dan al 12 km. gefietst. Dan weer verder, in Ciruéna drinken we een kop koffie en spreken een Hollandse, ze is blij weer even Nederlands te kunnen spreken, ze loopt veel met een Canadese. We hebben de hele dag veel wind tegen en ook nog eens veel bergopwaarts, bovendien fietsen we een eind van de wandelweg, dus we zien weinig mensen. De wind is echt koud en hard. In St. Domingo pauzeren we even, we bekijken de kathedraal, maar er is een dienst bezig, dus blijven we achter in de kerk. Dan weer verder tegen de wind in. In Leiva rusten we nog even en een gezin spreekt ons aan, ze kijken er van op dat we al 1900 km. gefietst hebben. De vader legt het uit aan, zijn kinderen Sergio en Maria. Ik laat onze route zien in het boekje, ze zijn echt verbaasd.
Dan nog ongeveer 14 km. tot Belorado, veel wind en gestaag klimmen. Om 17.00 zijn we in Belorado en vinden al gauw een albergue, waar we na het douchen ook nog even de was doen. We kunnen in de albergue eten, heel gezellig aan tafel met een Schotse, een Canadese en een echtpaar uit Japan,maar ze wonen in Californie. We moeten even op de foto, want ze vinden het heel bijzonder, dat we helemaal uit Nederland zijn komen fietsen.
Week 4 : 20-04 t/m 26-04
Viana - Nájera
Zaterdag 26 april
Vandaag gaan we beiden in oranje shirt fietsen, vanwege Koningsdag in Nederland. Helaas wel eerst onze regenkleding er over. Tot Logrogno, daar drinken we koffie en bekijken de stad. Er is een marathon van fotografen die dag en steeds worden we op de foto gezet. Volgens mij zien ze bijna nooit fietsers. Een paar vragen we of ze de foto's willen doorsturen. Dan weer verder, gelukkig is het weer droog geworden. We fietsen nu in de Rioja-gebied, heel mooi. De kerken en kathedralen zijn hier vol van goud, behoorlijk bling - bling allemaal.
In Najéra zoeken we naar een albergue, de eerste is vol(45 bedden). Gelukkig heeft de volgende nog 1 kamer, op de 2e etage, in ieder geval niet met anderen. José wil gelijk gaan douchen en ik wil nog even naar mijn fiets beneden, staan we beiden in de gang, doe ik de deur dicht, is de sleutel nog in de kamer en kunnen we er niet meer in. De eigenaar is te bereiken in een restaurant, een eind verderop in de stad, dus ik schrik, mijn jas is in de kamer, José loopt op blote voeten, wat moet ik doen. Op de eerste etage spreek ik iemand die zegt dat de eigenaar over 5 minuten hierheen komt, nou wachten dan maar. Dan eindelijk is hij er en opent de deur voor mij. José is zo lang maar onder de douche blijven staan. Knijpt hij me ook nog in mijn wang, zo van beter opletten de volgende keer, de engerd. We gaan nog even de stad in en vinden nog de pelgrims overnachting van de gemeente, maar daar liggen ze echt dicht bij elkaar, zo'n 60 in een zaal, weer terug in onze kamer doen we de deur maar goed op slot. Voor ons morgen geen wekker.
Lorca - Viana
Vrijdag 25 april
Om 7.30 opgestaan en om 9.00 vertrokken. Het was nog flink koud. Jas en handschoenen aan gehad. Al om 9.30 in Estella, kerk en klooster nog dicht, dan eerst maar ergens koffie drinken, zit daar nog een pelgrim, vragen we waar hij vandaan komt, zegt hij : 'Japan, maar ik ben naar een plastisch chirurg geweest, voor mijn ogen, of wel hij had geen zin in een praatje. Daarna toch nog even naar het klooster, erg mooi. Mooie stad Estella, we fietsen weer verder, mooie heuvelachtige omgeving. We zien een stel met paard en wagen, zij in de wagen en hij loopt naast het paard, zo kan het dus ook. Wij drinken net koffie als we ze zien en het paard heeft door dat José een reep chocolade in de hand heeft, José vraagt of het paard een stukje mag en de man zegt dat het paard dat heel lekker vindt, José voert het paard wat chocolade, en geeft de man en de vrouw ook wat. Later krijg ik dan het oude brood van gisteren, mooi is dat, volgens mij had ze beter dat paard dat oude brood kunnen voeren.
In Viana stoppen we, er is plaats in de albergue. Na het douchen lopen we naar het centrum en eten in restaurant El Vilano een pelgrims - menu. We spreken nog een Nederlandse man, die alleen op weg is naar Santiago, te voet, we hebben gezellig zitten kletsen. Dan weer terug naar onze overnachtings adres, we liggen er op tijd in, 21.15 ligt er dan al 1 te snurken in bed. Ik heb nog even contact met de thuisgebleven zussen, gezellig en dan toch maar proberen in slaap te komen.
Zizur mayor - Lorca
Donderdag 24 april
Om 8.00 word ik wakker, heerlijk geslapen, geen enkel gesnurk gehoord (dus vaker met Italianen op de kamer). Geslapen van 22.00 - 8.00 uur, lekker toch!! Als we willen vertrekken, begint het iets te regenen, dan maar jas en regenbroek aan hesje en helm ook, want dat moet hier in Spanje. We moeten weer flink klimmen en we krijgen het zo warm, dat we na een paar km. toch maar jas en regenbroek weer uit doen. Gelukkig wordt het droger. In Campanas zien we de 2 fietsende Italianen, nou die waren toch zeker een half uur voor ons vertrokken.
Daarna stoppen we in Puenta la reina, prachtige oude stad, we drinken ergens koffie met iets erbij voor 3,50 voor 2 personen dus, geen geld toch. Geen wonder dat de Spaanse dames over het algemeen wat steviger zijn. Dan weer verder. Net buiten de stad zien we de 2 Italianen weer, we krijgen nog een drankje van ze, ze zijn net op een bankje aan het lunchen. Als we weer verder gaan, begint het weer te regenen, onder een viaduct doen we de regenspullen weer aan. Na een poosje zijn we al drijfnat. We besluiten in het eerst volgende dorp een gîte te zoeken om te overnachten, maar kunnen het niet vinden, dan maar weer verder, nog 5 km. in de regen.
In Lorca aangekomen zijn we inmiddels door en doornat. Gelukkig is er plaats in de Alberge. We slapen in een 4pers kamer met 2 stapelbedden. In de ene slaapt boven een Canadees en José daar onder, in het andere bed, onderin een Duitse dame en ik kom daar bovenin. Met een stoel moet ik bovenin klimmen, lekker handig. De herberg wordt beheerd door een Koreaans meisje, maar als we haar leeftijd vragen, zegt ze 40+, dankzij crème en kleur. (voor huid en haar). Als we ons omgekleed hebben, lopen we nog een stukje door het dorp, omdat de straten nat zijn, doen we de broek in de sokken, en dan de sandalen er onder, het ziet er niet uit, maar als pelgrim kan dat allemaal, we zien wel vreemdere exemplaren rond lopen. Doordat de wandelaars door Lorca lopen, zien we er nu veel, sommigen willen ondanks de regen toch verder lopen. Onze herberg heeft 15 plaatsen en de herberg er precies tegenover heeft 35 plaatsen. Om 21.15 liggen we al in bed. De Canadees doet het raam open en vraagt of ik dat goed vind, ik vind het prima, ik houd wel van een frisse kamer, maar als we er alle 4 in liggen, gaat de Duitse er weer uit en doet de balkon deuren weer wat dichter. Josė bouwt haar plekje altijd dicht, hangt ze een handdoek aan 1 kant en een vest aan de andere kant.. Mijn eigen hutje zegt ze dan, zoals we vroeger onder tafel maakten. Ik heb liever wat lucht, ha ha.
Ronchevalles - Zizur MaYor
Woensdag 23 april
We worden met Gregoriaanse muziek gewekt, heel mooi, maar van mij hadden ze het de hele nacht zachtjes mogen aan hebben, wat een snurkers heb ik gehoord. Maar goed we blijven nog even liggen tot de meesten weg zijn, dan snel aankleden en om 7.50 gaan we naar beneden. Als we nog even water koken voor thee, worden we bijna weg gekeken door de medewerkers.
Als we buiten zijn, sluiten ze direct de deur en zeggen nog dat de schuur open is, waar onze fietsen staan, we lopen er heen en blijkt dat de deur op slot is. José belt weer aan bij het hoofdgebouw, het duurt een tijd voor iemand open doet, en dan loopt er iemand met ons mee, blijkt dat we bij de verkeerde deur stonden. We hebben ook al zo veel adressen gehad en dat klooster is ook zo groot. Zegt de medewerker ook nog tegen ons : ik moet nog zien dat jullie in Santiago komen. Nou ja zeg! We gaan weer op weg, het is echt koud, (we zitten ook nog hoog). Na 1 km. toch maar even de jas aan en handschoenen aan. Het gaat lekker berg afwaarts. Toch ook nog weer een paar flinke stukjes klimmen. Om 12.00 stoppen we vlak voor Pamplona, er stopt ook een Nederlandse auto met een Avento - caravan. Ik zou bijna denken dat Harry er al aan komt. (wat zal ik weer lekker slapen in mijn eigen bedje)
In Pamplona hebben we lekker rondgefietst en de kathedraal bekeken, werkelijk schitterend! Om 18.00 zijn we in Zizur Mayor, waar we overnachten in een gîte voor fietsers, er zijn nog 3 Italianen. Ze geloven niet dat wij uit Nederland zijn komen fietsen. Wel lachen met die gasten. Ze vragen of 1 van hen morgen met ons kan mee fietsen, omdat de anderen de zware route nemen naar Puenta la Reina en ze adviseren ons om over Campana te gaan.
Saint-Jean-Pied-de-Port - Ronchevalles
Dinsdag 22 april
Met 16 op een slaapzaal, pff. José doet iedere avond oordopjes in en ze adviseert mij dat ook te doen, even heb ik ze in, maar vind het niet prettig, dus er weer uit, dan begint iemand te snurken en doe ik ze toch weer in, maar ik vind het echt niet fijn en dus gaan ze toch weer uit. Gelukkig heb ik toch nog een hele tijd geslapen.
Om 6.00 dus gewekt. Een aantal mensen zijn dan al weg. José en ik doen rustig aan. Als ontbijt krijgen we stokbrood met jam en thee. We mogen ook nog koffie maken voor onze thermoskan. Dan gaan we op weg, om 7.50 het is in ieder geval droog. Bij de bakker halen we nog even brood en bij de eerste pauze in Valcarlos, we zijn dan al in Spanje, koop ik nog even een reep chocolade, je moet altijd lekkere dingen eten, als je de bergen op gaat, dat weet ik nog wel van onze gids bij het kletteren,(Ton K.)Na Valcarlos begint het echte klimmen. Steeds in de eerste versnelling, soms maar 6,5 km per uur. Na een half uur weer een stop, wat koffie, iets lekkers en weer verder. In totaal stoppen we 5 keer. Nog maar 2,5 km., zeg ik tegen José, we stappen weer op en plots is daar Ubaneta, 1056m. hoog, we zijn er om 11.50. Het is mistig boven. We doen even droge spullen aan (alles is nat van het zweet). Dan komt er een bus met Duitsers aan en die stappen uit. We vragen wat ze gaan lopen . Ze lopen 10 km. per dag alleen naar beneden, als het omhoog gaat, staat de bus weer klaar, tjonge!
Een km. verder zijn we in Ronchevalles, waar we zullen overnachten in een oud klooster, wat geheel verbouwd is en waar pelgrims kunnen overnachten. We kunnen er pas vanaf 14.00 in. In een restaurant drinken we een beker chocolademelk, heerlijk! Ik bekijk mijn telefoon en zie dat we internet hebben en ik heb even contact met zus Marian, leuk! Dan aanmelden en douchen en ook nog de was doen. We bekijken het klooster, de 2 kerken, het restaurant waar we ons moeten melden voor het pelgrims - maal. Om 19.00 eten, om 20.00 dienst met paters in de kerk, waar je als pelgrims de zegen krijgt.. Une bon camino. Bij het eten, zitten we aan tafel met een Ier en een Spanjaard, de Spanjaard kan geen Engels, dus houdt zich buiten het gesprek, met de Ier is het gezellig, we schatten hem ongeveer 75 jaar en hij heeft het over de 10 dingen die je nog moet doen voor je dood gaat, dit is zijn 6e: naar Santiago lopen vanaf St. Jean Pied de Port. Na de dienst gaan we nog een kopje koffie drinken en spreken nog een Engelse dame die in Spanje woont en ook nog een Duitse dame. Heel gezellig, dan gauw terug en het bed in, we zullen om 6.00 gewekt worden.
Saint-Palais - Saint-Jean-Pied-de-Port
Maandag 21 april
Lekker uit geslapen tot 8.15, stokbrood gegeten. De mevrouw van de receptie had onze was gedaan, super! Alles weer inpakken en daar gaan we weer. Gelukkig is het weer goed.
Het is al flink klimmen vandaag. Om 13.00 zijn we in St Jean Pied de Port, onderweg al een 5-tal lopers gepasseerd. We zoeken de Nederlandse gîte en vinden dat al gauw. Bij het Franse Pelgrims - bureau werkt Jan en hij informeert ons in het Nederlands. De Nederlandse gîte is tot 14.00 nog dicht en er staat op de deur dat ze vol zijn, maar Jan zegt dat we toch maar even moeten vragen of het nog kan.
We lopen nog wat in het winkelstraatje en dan komt de dame van de gîte er aan, maar ze zit echt vol, jammer. Gelukkig weet Jan nog een andere gîte en hij brengt ons er heen en vraagt of we onderin of bovenin willen slapen. We kiezen beide voor onderin, we zijn de eersten en gaan ons direct maar douchen, het is allemaal heel netjes. Er zijn 16 slaap plaatsen. Als ik onder de douche vandaan kom is er nog iemand gearriveerd. Hij start hier in st Jean Pied de port en wil in 32 dagen in Compostella zijn, te voet. Wij gaan even het stadje verkennen, er zijn veel toeristen, maar ook veel Pelgrims en bij de kerk lopen bedelaars. We steken nog een kaarsje op in de kerk en kopen wat kaarten die we onder het genot van een kopje koffie even schrijven. Dan gaan we nog even terug naar onze gîte om onze dagboeken te schrijven. Als we later in de stad ergens wat eten, barst er een hoosbui los met klappen onweer, door de regen gaan we terug en gaan gelijk het bed in, morgen worden we om 6.00 gewekt!
St-Paul-les-Dax - Saint-Palais
Zondag 20 april
Ik word wakker en hoor regen, dat kan toch niet, ik doe de deur open en inderdaad het regent. We doen het maar rustig aan, hebben gelukkig nog wat brood in de tas en jam en hier in de gîte ligt wel thee. Na het ontbijt toch maar inpakken en met regenpak aan de fiets op. Bij de eerste stop, na 15 km. toch maar even in een bushokje mijn thermohemd uit gedaan.
Als je de berg op moet, word je behoorlijk warm met een regenjas aan. In de middag stoppen we bij Sorde l'Abbaye maar we zijn er om 13.00 en de eerste rondleiding is om 15.00 daar gaan we toch maar niet op wachten. Om 16.15 zijn we in St. Palais, we overnachten in oud klooster "Maison Franciscaine”, volgens ons boekje erg sfeervol, maar wat is het er binnen koud.
De verwarming mag van de gemeente St. Palais niet aan, kost te veel geld, alleen in de eetkamer en bij de receptie. We gaan even eten in het dorp en drinken als we weer terug zijn nog een kop koffie in de eetkamer. We mogen nog even naar de receptie om op het internet te kunnen, maar gaan al snel weer naar onze kamer en gauw in de slaapzak, we kregen nog wel een extra deken gelukkig.
Week 3 : 13-04 t/m 19-04
Lesperon - St-Paul-les-Dax
Zaterdag 19 april
Ik word wakker van het geluid van de deur en kijk naar het bed naast me, maar José ligt er niet in. Ik kijk op mijn mobiel, het is 9.58 uur, oei dat is best laat, gauw ga ik naar beneden en ga me wassen en aankleden, dan komt José weer binnen, ze heeft verse broodjes gehaald en een potje jam. We zetten thee en eerst probeer ik de jampot te openen, maar het lukt niet, ook José krijgt het niet open, dan maar even naar de bar-man er tegenover. 'I need a strong man' zeg ik, ha ha, hij vindt het wel leuk maar ondertussen krijgt hij de jampot ook niet open. Hij houdt de pot onder de kraan, maar nog krijgt hij het niet open, 2 anderen aan de bar proberen het ook nog, maar nee het lukt niet, dan maar met een schroevendraaier onder de rand van de deksel, weer proberen en ja eindelijk is ie open, lachen natuurlijk. Na het eten en opruimen vertrekken we, het is dan al 11.30.
We hoeven vandaag niet zo ver, want we willen in Dax naar een Paaswake in de kathedraal. Om 15.15 zijn we in St. Paul - les - Dax waar we willen overnachten in een pelgrims gîte naast de kerk. We bellen aan bij het parochie huis en de pastoor doet open, hij begrijpt gelijk dat we voor de sleutel komen en legt ons uit waar het is. Als we ons omgekleed hebben gaan we op de fiets naar Dax, waar we om 17.00 zijn.
In de kathedraal krijgen we van de priester een stempel en hij begeleid ons door de kerk en laat ons het beeld van St. Jacques zien.
De paaswake begint om 21.00. We gaan eerst nog wat eten, nog even bellen met thuis en dan zijn we iets na 20.30 in de kerk. Een. man van het koor praat wat met ons, hij is vaak gids in de kerk. Er wordt nog een meisje van 9 jaar gedoopt. Ze beginnen net als bij ons in het donker, iedereen heeft een kaarsje. Er zijn 2 priesters en 2 misdienaars. De ene priester hebben we helemaal niets zien doen zelfs als iedereen staat, blijft hij zitten. Het zal wel zo horen.Tijdens de dienst komen er toch nog toeristen in de kerk en lopen overal rond en maken foto's, vreemd vind ik dat. Tegen 22.30 verlaten we de kerk, we moeten immers nog onze gîte terug zien te vinden, ongeveer twee km. verder.
Moustey - Lesperon
Vrijdag 18 april
Om 9.00 zitten we weer op de fiets, eerst nog even wat boodschappen halen in Moustay en een paar foto's, er staat een steen, dat het nog maar 1000 km. is naar Compostella (lopend) en er staat ook nog een houten beeld van St. Jacques.
Het is vanmorgen een beetje mistig en dus fris op de fiets, maar, zo'n 25 km. verder kan het vest en de lange broek toch uit. Het zijn heel lange einden tussen de dorpen, de ene keer 12 km. dan 17, je ziet soms hele tijden niemand, zelfs geen auto. Om 16.00 zijn we in Lesperon en bij de mairie krijgen we de sleutel van de naastgelegen pelgrims gîte. Er kunnen 5 mensen slapen en er is een kleine keuken.
Na het douchen maken we een wandeling en bij de supermarkt kopen we wat eten en maken er een lekkere maaltijd van (hè, lang niet meer gekookt) met een wijntje er bij ziet het er zelfs top uit. Buiten in de zon eten we nog een ijsje en zien de naastgelegen kerk vol lopen met mensen voor de Goede Vrijdag viering. Na de afwas, drinken we tegenover onze gîte een kop koffie en informeren bij de bar-man waar we morgen de sleutel moeten inleveren. We hoeven niet schoon te maken en de sleutel kunnen we bij hem inleveren. Iemand van het dorp maakt iedere maandag het huis schoon. Vanavond zetten we geen wekker.
Branne - Moustey
Donderdag 17 april
Na een heerlijk ontbijt vertrokken bij Dominique en Brigitte Blanc, we kregen ook nog 5 plakken cake mee voor onderweg., lief hoor. Na 27 km. stoppen we in een mooi plaatsje Cadillac, we drinken op een muurtje onze koffie en genieten van een plakje cake. José wil nog even een pen kopen en we lopen ook nog even een 2e-hands winkeltje binnen, het is erg klein, maar er staan ook 2 stoelen en op 1 er van zit een kleine oude dame.
Volgens de dame van de winkel komt ze iedere dag wel even binnen, loopt dan ook wel weer even buiten en dan weer binnen zitten, ze schijnt alcohol - verslaafd te zijn en rookt heel veel. Ze praat wat warrig met ons en wij kijken terloops in de rekken of er nog iets leuks tussen hangt. Ik pas nog een leuk bloesje en er komt nog een andere dame binnen lopen en praat ook wat met ons. Ze vinden allen het bloesje leuk staan en dat vind ik zelf ook wel, dus toch maar gekocht. Ik vraag nog of ze een ander shirtje weer van mij wil overnemen, anders krijg ik te veel bagage. Dat kan, maar ik kan niet kiezen en dus doe ik dat niet. Er komt ook nog een man binnen lopen en als hij hoort dat wij uit Holland komen, zegt hij, oh van Beatrix, ja zeggen wij, maar nu van Maxima. Zegt hij dat hij Willem - Alexander zo leuk vindt, lachen natuurlijk. We begrijpen dat in deze stad een psychiatrische instelling is, waar je als pelgrim zou kunnen overnachten, je komt dan in een cel te liggen en de deur gaat dan op slot van die cel., misschien wel zo handig, maar mij lijkt het allemaal wat eng en gelukkig is het pas 12.30 dus we kunnen nog wel een eindje fietsen. We bezoeken nog de kathedraal en steken er een kaarsje aan. Daarna weer verder, nu weer veel door het bos. In Hostens (na 65 km.) proberen we een hotel maar alles is verlaten, dan maar verder.
In Retis moet ook nog een B&B zijn, maar niet te vinden, ondertussen is het al 18.15 en weer verder, dan naar Moustay, eerste adres is vol, dan iets terug : la Grande Maison, echt een heel groot huis, gelukkig ze hebben een kamer vrij. De eigenaar is Nederlander en wijst ons de kamer. In het dorp eten we nog wat en gaan dan gauw terug, het is dan al 21.15 als we weer op onze kamer zijn.
Saint-Aulaye - Branne
Woensdag 16 april
Jean-Paul heeft een lekker ontbijt klaar gezet. Hij zet ook nog even koffie voor ons. Dan weer op weg. In St. Aulaye nog even brood gekocht en in een café een bakje koffie gedronken, heerlijk. Vanmorgen nog een stuk in het bos gefietst, maar later worden het steeds meer wijngaarden, ook heel mooi, al zit aan de wijn struiken nog maar weinig blad. In Montagne stoppen we even en bij de vvv vragen we de dame of ze een B&B wil bellen in Branne, het is dan 15.00 en Branne is nog 15 km verder, maar we komen nog door St. Emilion en daar willen we even rond kijken. We bezoeken er een wijnkelder, moeten zo'n 45 treden af en daar liggen heel, echt heel veel flessen wijn, allemaal op jaar bij elkaar, tjonge en het is er koud en muf, gauw weer naar boven. Het is echt een stad van wijn. We hebben het idee dat onder de hele stad wijnkelders zijn. We bezoeken ook nog de kerk en steken er een kaarsje aan. Om 17.00 gaan we weer verder.
Als we op het kerkplein in Bronne zijn zouden we nog even bellen met de B&B, maar we zien de straat al en gaan er heen. Het is een steile weg omhoog en fietsen is echt niet mogelijk we moeten nog een paar keer een hoek om en het wordt steeds steiler, als We er bijna denken te zijn, kunnen we het nummer niet vinden. Dan ineens roept iemand achter ons of we een B&B zoeken en ja dat is dus bij hen. De fietsen hoeven niet op slot zegt hij, hij laat zelf ook de sleutel van zijn auto er altijd in zitten. Uiteraard doen we voor de zekerheid toch maar de fietsen op slot. Dan krijgen we de kamer te zien, wat een luxe,met een grote schuifpui naar het terras en de tuin, wat net een park is met ook nog een zwembad. De kamer is geheel in rood-wit en wat opvalt er staan her en der heel grote parfum-flessen, ook in de luxe badkamer. We krijgen wat te drinken en mevrouw vraagt of we was hebben, dan doet ze dat voor ons in de machine. Om 20.00 is het warme eten klaar en we dineren met het echtpaar, ook heel luxe en gezellig. De man is een echte franse charmeur. We lachen wat af. Na het eten krijgen we nog thee waar je goed van kan slapen. (Tileuil)
Angoulême - Saint-Aulaye
Dinsdag 15 april
We hebben beiden heerlijk geslapen vannacht, eigenlijk het beste tot nu toe. We kregen een heerlijk ontbijt en om 9.00 zaten we in het zadel. Eerst naar de kathedraal St. Pierre, gelukkig dichtbij, er komen gelijk ook een aantal dames binnen die aan het vegen gaan, overal liggen nog resten van palmtakken. We krijgen nog een stempel en verlaten de kerk. Het is nog lastig om de stad uit te komen en eigenlijk moeten we nog brood hebben maar zien nog steeds geen bakker. Na een poosje zijn we eindelijk uit de stad, de weg is glooiend en we zien weinig huizen, laat staan winkels. Om 10.15 koffie, helaas geen brood erbij. Om 13.00 weer koffie met onze laatste muesli repen. Om 15.00 klein bakje yoghurt. We hebben dan niet veel meer.
Dan komen we in Aubeterre-Dronne, heel mooi plaatsje, er zijn wat leuke winkeltjes en een terrasje. José vraagt op het terras naar koffie en of ze er iets bij hebben al is het maar iets, desnoods wat iemand anders heeft laten staan. De koffie is lekker en de baas vindt nog 2 stukjes browny. Hij is Nederlander en getrouwd met een Engelse. Nou voor deze koffie met vroegen ze wel de hoofdprijs. Maar goed onze maag is weer even gevuld. Als we iets verder fietsen komen we toch nog bij een kleine supermarkt, maar het brood is op, gelukkig nog wel sinaasappels en muesli repen. Eigenlijk had ik in dit plaatsje wel willen blijven, maar José wil naar Bonnes, waar een B&B is, dat is nog maar 7km verder. Pas dicht bij St. Aulaye zien we de B&B, een eindje van de weg af, met tevens een camping La Petite Grange!
We zien een man en vrouw voor het huis, die ons vriendelijk begroeten, ze hebben een kamer beschikbaar. Hij laat ons de kamer zien. Het is een heel grote kamer met 2 bedden, een kinderbed, 2 luie stoelen en in de gang de douchen, toilet en wastafel. En ook nog een groot balkon. Helemaal geweldig, maar eerst mee naar de keuken, waar we wat te drinken krijgen van mijnheer (hij lijkt een beetje op pa, vind ik). Aan de keukentafel zitten we, waar nog broodresten op liggen. José vraagt of we soms 1 snee brood mogen, mijnheer vindt het prima en haalt uit de koelkast een groot bord met allerlei soorten kaas, lekker!
Dan naar onze kamer, lekker douchen, José gaat daarna nog even naar St. Aulaye om geld uit de muur te halen, je kunt hier bij deze mensen vast niet pinnen.
Om 19.10 roept mijnheer ons voor het warme eten, we mogen zitten in de nette kamer waar de tafel reeds voor ons is gedekt. We vragen nog of, ze zelf niet gelijk mee eten, maar ze eten later. Eerst krijgen we soep, beetje wit-groen, ik kan geen smaak herkennen. Dan komt hij met een pannetje doperwten, daarna een schaaltje met 2 worstjes, lekker. Dan een grote schaal met 4 soorten kaas, een schaal met fruit en nog 2 toetjes, geweldig. Terloops vragen we hoe oud hij is, 82 jaar en heeft dus een B&B, 3 kamers en een camping, waarvan hij het gras kort houdt. Ik vraag hem of dat allemaal niet te veel werk voor hem is,maar hij zegt dat het goed voor hem is om bezig te zijn. Na het eten willen we helpen met afruimen, maar daar wil hij niets van weten, wij zijn gasten. Ongelooflijk zoiets toch!!
Om 20.15 zijn we weer boven en gaan lekker op bed liggen en bellen nog even met het thuisfront.
Chateau Garnier - Angoulême
Maandag 14 april
Niet zo best geslapen en nog maar wat mails naar Harry verstuurd. We kregen in 'Le Castel' een heerlijk ontbijt en om precies 9.00 zitten we op de fiets. In Charroux stoppen we even voor een mooie toren.
We doen gelijk ons vest en de lange broek uit, komt er een vrouw ergens uit een hek en vraagt of we misschien water nodig hebben, jammer maar de bidons zitten nog vol, we hadden meer zin in koffie. Het is vandaag warm, weer veel kleine dorpjes, afgewisseld met velden koolzaad en steeds heuvel op en af. We verbazen ons, dat een dorp met soms maar 5 tot 10 huizen toch nog een kerk heeft. We komen door Nanteuil en Vallée, je hoort er steeds watervallen, een prachtig gerestaureerd dorp. Ook komen we door Brie en halen er een stempel bij de mairie, ze vraagt of het fietsen zwaar is. Dat valt gelukkig mee.
Om 17.00 zijn we in Angoulême, eerst de info voor toeristen zoeken, hij belt voor ons naar een B&B in de stad, bij mevr. Cécile Bezada, ze woont samen met haar zoon van 12. Als ze ons de kamer heeft laten zien, gaan we na het douchen nog even het centrum in om te eten, dan snel terug en gauw naar bed.
Poitiers - Chateau Garnier
Zondag 13 april
We hadden de wekker op 7.10 uur gezet want we wilden in het klooster om 7.30 de dienst met de broeders bijwonen, dat kon, had de receptioniste ons gisteren gezegd. Om 7.25 zijn we bij de kapel in het klooster maar er komt niemand, vreemd, had ze de tijd niet goed? Of is het niet op zondag? We snappen er niets van en moeten nu wachten tot 8.00 voor het ontbijt in de eetzaal. Na het ontbijt gaan we richting centrum voor de dienst in de kathedraal Notre Dame la Grande.
Voor de kerk staan moeders en kinderen palmtakken te verkopen. Het is nog vroeg en we gaan vast de kerk in, daar liggen ook takken en beide pakken we er 1. Dan weer naar buiten, waar iedereen wacht. We drinken nog even een kop koffie bij de bar tegenover de kerk en om iets voor half 12 komt de priester naar buiten met 6 misdienaars. 1 van hen draagt een kruis op een stok, de priester neemt dat over en met de onderkant klopt hij hard op de deur en roept :'ouvre la porte'. Van binnen roept iemand wat(niet te verstaan) en nogmaals klopt hij met het kruis op de deur. Dan gaat de deur open en gaat iedereen naar binnen. De kerk zit vol en achterin staan ook nog veel mensen. Niet aan gedacht, maar het lijdensverhaal wordt voorgelezen (de lange versie)waarbij iedereen staat (zo'n 20 min.) de dienst duurt wel 1,5 uur.
Dan terug naar het klooster, alles inpakken en daar fietsen we weer verder, het is heel rustig op de weg, wel 15 km. zonder 1 dorp of ook maar iemand te zien. We besluiten in Chateau-Garnier bij pelgrims hotel „Le Castel” te stoppen (46km.) gelukkig er is plaats. Ook kunnen we er eten, heerlijk en we gaan er vroeg in.
Week 2 : 06-04 t/m 12-04
Sainte-Maure-de-Touraine - Poitiers
Zaterdag 12 april
Om 8,00 klaar en we kloppen aan bij mevr. Betin voor het ontbijt. Ze komt naar buiten en zegt dat ze het bij ons komt brengen. Jammer, we hadden graag bij haar binnen gekeken, ha, ha. Ze brengt ons stokbrood en thee en een schaaltje appelmoes en jam, allemaal biologisch zegt ze.. Mooi! We vragen nog even koffie voor de thermoskan, dat kan maar ze heeft geen melk. Het ontbijt is lekker en net iets voor 9.00 zitten we weer op de fiets. Bij Ports moeten we over de A10,maar er is een wegversperring, ja dat kan natuurlijk niet, we doen de blokken aan de kant en fietsen er langs. Ja, dat hadden we gedacht, boven is een stuk 1 meter dieper, ik besluit dat ik lopend ga kijken of we deze hindernissen met de fiets kunnen nemen. 1 meter omlaag, stuk van 5m hobbelig beton, dan met houten trap 4 treden omlaag, eindje verder weer 4 treden omhoog dan nog een lang stuk over zand. Dan nog een lang stuk over zand heen en dan is er weer asfalt. "we gaan het doen" zeg ik tegen José. Tassen van de fiets, fietsen 1 voor 1 optillen, tassen er weer aan, en dat allemaal 2 of 3 keer. We maken ook nog foto's en lachen er wat af. Het is zaterdag, dus er is niemand aan het werk, anders had dat natuurlijk nooit gelukt. Dan weer verder op de fiets, maar 700 m. verder komt José er achter dat ze haar foto - toestel bij de bouw - werkzaamheden heeft laten liggen, en dus weer terug, ik klim omhoog, gelukkig het toestel ligt er nog. Dan weer verder, omfietsen was misschien net zo snel gegaan. Maar dan moet je wel weer zoeken hoe je weer op de route komt.
In Dange-st. Romain bezoeken we de st pieters kerk daar willen we natuurlijk wel een stempel van als je Pieters heet. De stempel krijgen we van de priester zelf. Weer buiten drinken we nog even koffie en kopen bij de bakker iets lekkers. Een man spreekt ons aan en vindt het leuk dat wij fietsen, hij zet ons op de foto en ik maak nog een foto van hem en José, hij slaat zijn arm om José en zegt dat ik niet jaloers moet zijn, ha ha.
In Dissay verschijnt plotseling rechts van ons een giga groot kasteel en wat een herrie van kikkers horen we. Als we over de muur kijken in de gracht, stikt het van de kikkers. Helaas is het kasteel niet open. Bij Vayres zien we nog een mooie camping,, misschien iets voor de mannen als, ze ons op komen halen.
Om 16.30 zijn we in Portiers, eerst maar naar de office du tourisme, in het centrum, ongeveer 1 km berg op. De dame daar regelt onze overnachting in maison Diocesane, het is een oud Benedictijnen klooster, er wonen nog een aantal broeders en pelgrims kunnen er overnachten. Het is heel groot, we moeten een heel lange gang in om onze kamer te vinden. De kamer is eenvoudig, douchen kan aan het begin van de gang. Als we gedoucht zijn gaan we in het centrum wat eten. Bijna vergeten we de code van de toegang mee te nemen, hebben wij weer. Om 21.15 zijn we weer terug en gaan op bed liggen, nog even de dagboeken bijwerken, nog een laatste keer de gang op, voor het toilet en om 11.00 zijn we klaar. Voor de zekerheid doen we de kamerdeur maar op slot, je weet maar nooit met al die verhalen over broeders en priesters tegenwoordig, ha ha.
Tours - Sainte-Maure-de-Touraine
Vrijdag 11 april
Lekker uitgeslapen tot 8.30 uur. Na het aankleden eerst naar de receptie gegaan, gevraagd of ze een fietsenzaak in de buurt kan zoeken, die een nieuw stuur kunnen plaatsen op de fiets van José. Als we aan het ontbijt zitten, komt ze ons vertellen dat ze niet eerder dan half 10 kan bellen. We doen rustig aan, als We weer op onze kamer zijn, belt ze, dat ze wat gevonden heeft. We kunnen onze tassen zolang in het hotel laten. De fietsenzaak is slechts 600 m. van het hotel. We gaan er lopend heen met alleen José haar fiets. De eigenaar Patrick kan goed Engels en hij helpt ons goed. Hij heeft zelf ook een Cannondale-fiets. Ze hebben een goed stuur en zetten die op de fiets, dan moeten alle versnellingen er nog aan gemaakt worden en hij zegt : ga maar even ergens koffie drinken, over 1 uur is het klaar.
Dat doen we dan maar, we lopen ook nog even bij de kathedraal St. Gatien naar binnen voor een stempel en branden er een kaarsje voor een goed vervolg van de reis. Dan weer naar het hotel, alles inpakken en beneden neergezet en weer naar de fietsenmaker. Om 12.00 zijn we daar en de fiets is klaar. José mag even proef rijden, dat gaat goed. Het oude stuur wordt opgestuurd naar José thuis. We besluiten na onze bagage te hebben op gehaald weer verder te gaan fietsen. Niet al te ver vandaag. Na 35 km. zijn we in Catherine-de-Fierbois, daar moet een pelgrims - hospice zijn om te overnachten, bij navraag gaat het pas een week later open. Jammer! Dan maar verder, in St. Maure-de-Touraine informeren we bij de Volkskrant,, ze geeft ons het adres van een dame, waar je als pelgrim kunt overnachten, bij mevr. Betin ze reserveert gelijk voor ons.
Mevr Betin heeft een groot huis met aparte ingang voor het bezoek. In onze kamer staan 2 bedden er is een kleine keuken en douche, toilet en wastafel. Ze maakt het niet vaak schoon zegt ze en dat is te zien. Wel brengt ze ons nog schone handdoeken, washandjes, shampoo en douche - spul. Er is een witte tegelvloer en die veeg ik eerst maar even aan.. Maar er is geen stoffer en blik en dus veeg ik het stof onder de deurmat. José ligt in een deuk en maakt er een foto van. Wat een lol!!
Vendôme - Tours
Donderdag 10 april
Vanmorgen heerlijk ontbijt gehad bij de Bretonnerie, maar bij het afrekenen hadden we niet genoeg cash geld. De eigenaar moest nog even naar de bouwmarkt en ik kon wel even mee rijden om bij de supermarkt te pinnen. In 10 min. waren we weer terug. Om 9.30 vertrokken.
Wanneer we weer op de route zitten, lijkt het erop of er een snelweg is bij gekomen. Na een keer terug gefietst en een paar keer vragen zitten we toch weer goed. Dan moeten we een spoor over steken maar daar zit een hek voor. We kijken nog of We er toch nog langs kunnen (We hebben al eerder een paar wegversperring verzet) maar dit keer gaat dat echt niet lukken en er is ook geen andere weg die we in kunnen, dan maar langs een weiland, het gaat net. Mooie route vandaag vlak voor Tours, langs de Loir, heel mooi.
Om 16.30 zijn we in Tours bij de kathedraal maar we besluiten eerst de fietsen zaak maar te zoeken, eerst vragen bij de vvv, we moeten aan de andere kant van de Loire zijn, maar op de straat die we opkregen staan enkel flats. Een eind verder zien we een centre commercial en fietsen daar nog heen, plotseling zien we de Mac Donald, daar moest het in de buurt zijn, maar wat we zien, geen fietsenzaak, nog maar eens vragen, nog 6 km verder, dat proberen we nog, maar nergens een fietsenzaak te bekennen. Dan toch maar terug om een hotel te zoeken, inmiddels is het al 19.00 uur. Pas bij het 3e hotel kunnen we terecht. Het is 20.00 als we eindelijk de tassen in de kamer hebben staan. Vandaag overigens de eerste wandelende pelgrim voorbij gefietst. Hij had niet echt veel zin in een praatje. Hij was vertrokken vanaf Parijs. In Chateau-Renault werden we op de foto gezet, eerst door een man die een folder van de stad moest maken en later nog door een man, die het zo leuk vond dat wij door de stad kwamen fietsen.
Tevens kunnen we dan op zoek naar een wifi punt (bijv. Mac Donalds of een internet café) zodat we de foto’s en onze dagboek inschrijvingen verzonden kunnen krijgen.
We hebben onze intrek genomen in Citotel Criden in Tours.
Bonneval - Vendôme
Woensdag 9 april
We komen bij. Montigny langs een mooi kasteel en vinden een pracht plekje voor onze lunch, heerlijk aan het water met uitzicht op het kasteel.
Om 16.00 zijn we in Vendôme en, zoeken naar de fietsenzaak, gelukkig vinden we die snel. Hij heeft geen stuur op voorraad, kan er wel 1 bestellen, duurt 10 dagen. Die is gek! Kan je als pelgrim toch niet op wachten. Ik weet zeker dat bij Bongers in Apeldoorn, ze gewoon een stuur van een fiets uit de showroom zouden halen en het dan op jouw fiets zouden monteren. Waarom zijn ze hier niet zo slim? Hij verwijst ons naar de stad Tours, 70 km. verder. Morgen maar weer proberen. Dan naar de kapel van St Jacques, helaas die is dicht. Dan naar de abdijkerk St. Trinité, ook heel mooi.
In de kerk klonk mooie muziek. Daarna zoeken naar een plek om te overnachten, eerst bij de jeugd herberg gekeken, maar dat zag er allemaal niet zo uit. Terug naar centrum, naar een B&B, maar geen gehoor. Volgende, we fietsen een stuk langs de snelweg, dat is echt niet fijn. Het verkeer raast langs je heen.
Uit eindelijk toch nog gevonden, La Bretonnerie, waar We om 18.00 aan komen. Een heel groot huis., we slapen op de zolder en kunnen kiezen uit 2 kamers. De eigenaresse heeft om 19.00 het eten klaar, heel chique, 4 gangen, super.
Chartres - Bonneval
Dinsdag 8 april
Om 8.00 op gestaan. Het was warm op de kamer lekker ontbijt beneden en ook nog even koffie voor in de thermoskan gedaan en een paar chocolade broodjes gescoord voor later op de dag. De spullen gepakt en ook nog even bij de receptie gevraagd waar hier in Chartres een fietsenwinkel is. Josė wil een ander stuur op haar fiets, ze heeft steeds pijn in haar schouder. In de hal staat een pc en ik log even in om een fietsenwinkel te zoeken, krijg je als je zoekt naar 'fietsen Chartres' allerlei Santiago pelgrims. Dan maar naar de Cannondale-site en zoeken naar dealers in de buurt van Chartres, er zit er 1 net onder Chartres. We besluiten daar heen te gaan, maar eerst nog even naar de kathedraal van de Notre Dame, om 10.30 vertrekken we pas vanaf het hotel en 10 minuten later zijn we bij de kathedraal. Het eerste wat we zien bij binnenkomst is een vrouw die aan het biechten is bij de pastoor (ik vind dat buitenstaanders dat niet moeten kunnen zien). We steken nog een kaarsje aan en bekijken de prachtige kathedraal. Er zijn veel toeristen, ook krijgen we nog een stempel, kopen nog een kaart voor mam en maken nog wat foto's, ook van het labyrint in de kerk, waarvan men niet weet waarom of dat daar ligt. Buiten ook nog even in de tuin gelopen, de kathedraal ligt midden in de stad boven op een berg, dus mooie foto's van de stad gemaakt. Dan op de fiets naar de fietsenwinkel, we rijden in 1 keer goed en komen er om 12.10 aan. De eigenaar sluit net en zegt dat hij er om 14.00 uur weer is. Jammer, we kijken en even verder op het bedrijventerrein, bij een soort van Action scoren we 2 kleine flesjes rosé (lekker voor vanavond) dan nog een kinder kleding winkel in (0-14 jaar) en Trees koopt een shirt met lange mouwen, (maat 164) denk nu niet dat ik ben afgevallen, dat is echt niet zo. Terug naar de fietsenwinkel, daar drinken we eerst onze koffie en dan komt eindelijk de eigenaar terug. Helaas hebben ze in de winkel geen goed stuur op voorraad en sturen ons naar Chartres, maar een echte pelgrim gaat nooit terug dus ik vraag waar we verder op de route nog fietsenwinkels tegen komen. Misschien Vendome of anders Tours.
Dus gaan we verder 'en route' de plaatsen volgen elkaar snel op, heel kleine en nergens ook maar een mens te zien, nog wel een mooi natuur park met 5 prachtige koeien die mooi op een rij liggen, even een foto van maken en weer verder. Om 17.00 in Bonneval. 1 hotel (staat te koop) we bellen aan en ondertussen vraag ik aan een paar mensen of het nog wel een hotel in, de dame van de naastgelegen bar komt naar buiten en, zegt dat je er nog wel kunt slapen. Dan doet een man open, eigenlijk is het niet meer in gebruik maar we mogen wel even de kamers zien, boven, ziet het er redelijk uit, er staat een bed en in een,, zijkamer is een douche, toilet en wastafel. We besluiten er te overnachten. De fietsen komen achter de bar beneden te staan en na uitleg van de sleutel, lopen we even door het stadje, drinken even koffie bij de buurvrouw van de bar en vragen terloops of de man van het hotel wel te vertrouwen is. C'est bon', zegt ze, hij woont er met een Thaise vrouw en een kind van 3 jaar. Ondertussen hebben de mannen aan de bar het over ons en vragen waar we vandaan komen. 1 van de heren vraagt of we euro's uit Nederland hebben, we kijken beiden in onze portemonnee, maar we hebben geen Nederlandse euro's. Dan vind ik toch nog een 2-euro munt met Beatrix en Willem Alexander en ik zeg dat die heel speciaal is, want die is van de troonswisseling. De man wil het graag hebben (spaart ze) en ik krijg er een andere voor terug. Hij is er duidelijk heel blij mee en laat het aan iedereen, zien. Mooi toch!! Bij de bar wilde ik nog even naar het toilet maar als ik de deur er naar toe open doe, zie ik zo'n hurktoilet, nou daar heb ik echt geen zin in, dan wacht ik wel even. Een eindje verder op gaan we nog wat eten en dan naar ons lege hotel, waar in ieder geval een gewoon toilet is. We pakken onze slaapzakken en gaan er vroeg in. In bed drinken we onze rosě uit de dop Van de thermoskan, maar wel lekker, ha, ha!
Rueil Seraincourt - Chartres
Maandag 7 april
Na een lekker ontbijt weer met mooi weer vertrokken, heel veel kleine plaatsen vandaag, wel nog aardig wat klimmetjes. We proberen vandaag op tijd iets te vinden om te overnachten Maintenon, maar wat we zien is vol of niet meer in gebruik, dan verder naar St. Piat, het pelgrims adres is nog niet gereed. Verder naar Jouy, vragen aan een man of hij wil bellen naar 3 adressen in ons boek, maar geen van allen heeft een kamer vrij. Dan begint het ook nog te regenen en een klap onweer. We gaan verder en om 19.30 zijn we in Chartres.
We pakken het eerste hotel, gauw eten we een pizza en ploffen uitgeput in bed! Morgen rustig aan!
Clermont - Rueil Seraincourt
Zondag 6 april
Weer verslapen, nu tot 07:50 (blijkbaar kent de wekker op onze telefoon weekend). Snel aankleden en naar het ontbijt, thermoskan mee, toch maar even gevuld met koffie voor onderweg. Ook nog even een choco broddje mee, mmm. Wat zullen we vandaag eens gaan doen vragen we elkaar wel aan : „Nou wat denk je van fietsen! Oh leuk!”. Daar gaan we weer. 1e dorpje is Mouy.
Komen langs de kerk die open is en gaan naar binnen. Het koor is aan het inzingen, mooi vastentijd lied. Ik ken de melodie en zing maar even mee. De dames van het koor kijken achterom en zingen erg mooi „belle”. Dan zingen ze een ander lied dat ik niet ken. De kerk stroomt aardig vol met mensen, maar voor de dienst begint gaan we toch maar weer naar buiten. We fietsen verder en komen o.a. in Mortefontaine.
Daar eten we ons brood op op een trapje bij een kerk. Een zwerfkat valt ons lastig. Een dame komt ergens naar buiten en als we net weer willengaan fietsen spreekt ze ons aan. Een andere dame vraagt ons waar we overnachten, dat weten we nog niet, zeggen we, ze kijkt verschrikt op en rijdt weg in haar auto. De dame uit het huis praat nog wat met ons. Ze kan engels, heeft een tijdje in Spanje en Brazilië gewoond. Ik vraag nog naar de herkomst van de naam „Mortefontaine” , „ dode fontein” denk ik en dat is het ook zegt ze. Vroeger lag er veel water onder de stad. Maar nu niet meer. Dan weer verder. Ook vandaag stoppen we weer voor onze dag sinaasappel. We zijn de hevige winden de stijle klimmen (10%) een beetje zat en besluiten om in Merines tekijken naar een hotel. Daar aangekomen bleek het hotel pas om 18:00 open.Dan maar verder. Het landschap is mooi, maar je kan soms de weg voor je zien tot wel 5km verder en dan met veel wind tegen en auto’s die je voorbij razen, die je al na een paar minuten aan het einde ziet, waar wij nog helemaal heen moeten. Om 17:30 zijn we in Rueil Seraincourt. Gelukkig is er plaats in hotel La Crréssionnière.
Als we zijn gedoucht nog even een stukje wandelen, en dan eten we „plat du jour” . Heerlijk! Steak met aardappels, rijst en rucola sla. Daarna nog een korte wandeling door het dorp, komen we langs een nieuw kasteel, daarna langs het huis van een chocolatier. Oooohhhh.
Jammer, hij is niet thuis, we hadden best zin in wat chocolade. Dan langs de gynaecoloog, ook altijd handig om te weten als je zoveel dagen in het zadel zit. Dan langs de Mairie (burgemeester). Daar gaan we morgenvroeg maar even op de koffie om een stempel te halen. Ha, ha, ha……..
Week 1 : 30-03 t/m 05-04
Berlancourt - Clermont
Zaterdag 5 april
Om 08:10 schrikken we wakker, normaal staan we om 07:30 op, en we hebben afgesproem om 08:00 te ontbijten, oei….. Snel wassen en aankleden, dan gauw naar Roger en Dominique. Toch nog redelijk op tijd vertrekken weom 09:40 (normaal tussen 09:00-09:10). Eerst naar Noyon, bij de kathedraal een stempel gehaald
en een kaarsje aangestoken. Buiten was er markt en hebben we sinaasappels gekocht. Toen verder naar Compiegne, mooi stukje door het bos, maar dan kwamen we op een heel drukke weg (D310) en doen we ons hesje weer aan en voor het eerst de helm op. Het verkeer gaat hard langs ons heen. In Ourscamp bij een abdij gekeken, stonden nog muren van een oude kerk, heel indrukwekkend. Van een broeder kregen we een stempel, hij had een bruine pij aan. Helaas sprak hij geen engels, dus geen goed gesprek.
Door naar Compiegne. Lekker op een bankje aan de Oise wat brood gegeten. Dan nog even naar de kerk van St.Jacques en ook nog even op de Rue Magenta een ijsje gegeten (1 bolletje €2).
Dan snel weer verder. Gelukkig heeft Dominique vanmorgen ons bed al besproken in hotel Clearmotel in Clermont (moest omdat het weekend is, en er verder niets is). We krijgen nog een paar flinke klimmetjes en zijn om 19:00 in Clermont.
Nog even het hotel zoeken en daar zijn we dan zijn we er. Na het douchen en een klein wasje lopen we zo’n 750m terug en halen bij een super even een wijntje, wat nootjes en sinaasappels, dan naar de naast gelegen Mac Donalds eten. Salade met friet en dan terug naar het hotel. José opent de fles, blijft er een stuk kurk zonder de kurketrekker in de hals zitten. Dan maar naar de receptie. Geen probleem, ze openen de fles voor me. We installeren ons in bed (gebruiken een lade van een kast om tussen ons in te zetten om de wijnglazen op te zetten en de nootjes). Fijne zaterdagavond! Wel verdient toch, vandaag 89 km, in totaal nu 614 na 7 dagen.
En God zag dat het goed was!
Les Rues des Vignes - Berlancourt
Vrijdag 4 april
Na een heerlijk ontbijt bij Martine om 09:10 vertrokken. Na ±4 km een stempel gehaald in de abdij van Vaucelles.
Helaas is de abdij voor bezichtiging pas om 10:00 open. Daar kunnen we niet op wachten, dus lekker doorgefietst. Gepauzeerd een kerkje.
Dan verder naar St.Quentin, terwijl we over het kanaal fietsen in heel druk verkeer, zien we achter ons de basiliek liggen en besluten m terug te gaan. Aangekomen, gaan we naar binnen, wat een gigantisch gebouw. Kaarsje aangestoken voor pa.Helaas geen stempel want de info was gesloten. Dan weer terug naar de route. We raken even de route kwijt en zijn behoorlijk aan het heen en weer fietsen, maar gelukkig komt het toch weer goed. We fietsen een heel eind langs het kanaal van St.Quentin. Bij een sluis zien we een nederands schip. De schipper uit Terneuzen vertelt dat hij koolzaad heeft gehaald uit de buurt van Parijs. Na Artemps wordt het weer heuvelachtig landschap. Goed te doen. Soms gaat het langzaam, 9,4 km per uur en soms gaat het hard. 48,9 km per uur was de max. vandaag! Als we ergens onze sinaasapples opeten besluiten we om in het volgende dorp te gaan kijken voor overnachting in een pelgrimsgîte. Daar aangekomen kijken we op het bordje op de muur, komt de eigenaresse gelijk op ons toe lopen om ons de gîte te latenzien. We besluiten te blijven. Kunnen mee eten met de familie. Geweldig toch! Er is een kamer met 2 bedden, tafel en stoelen, tv, kleine keuken en douche/toilet/wastafel.
Meestal ga ik eerst douche, maar dit keer gaat José als eerste. Blijkt het water pas na een uur warm te zijn. Liep ze een uur in d’r toedeledokie!
Om 19:00 worden we geroepen voor het eten. Aan tafel met Roger, Dominique, een aangenomen zoon. Lastigals zij alleen frans kunnen, maar het was toch gezellig. Ik versta het toch aardig goed, al zeg ik het zelf...
Tournai - Les Rues des Vignes (F)
Donderdag 3 april
Een heerlijk ontbijt gekregen van Marie en Arnoud. Ze wilden er niets voor hebben. Om 09:10 vertrokken. Eerst naar de kathedraal in Tournai voor een stempel in ons paspoort.
Daarna maar weer fietsen, om 11:30 passeren we de grens en zijn in Frankrijk. Het is vandaag veel wind tegen, zelfs alswe de bergafwaarts gaan, gaat het nog niet hard. Om 15:40 zijn we in Cambrai en informeren we bij de "Information” waar we kunnen overnachten. Ze belt naar een pelgrimshuis en informeert naar de prijs. €90, maar dat vinden we teveel, ze laat op de kaart nog een ander adres zien, maar dat is te ver terug, dus vraag ik of ze wil bellen naar een adres 11 km verderop, dat doet ze en we kunnen er terecht voor de helft, dus weer verder fietsen.
In Cambrai is de pelgrimsroute aangegeven met koperen schelpen in het trottoir, handig. Nog een paar flinke klimmetjes en we zijn in Les Rues des Vignes bij madame Martine Bretener. Het is een oude boerderij en ze woont er met een oude dementerende vrouw van 92 jaar oud. Ze laat ons de kamer en badkamer zien en we vragen waar we iets kunnen eten. Ze wil wel voor ons koken. Om 19:15 zal het eten klaar zijn. Na het douchen maken we nog een korte wandeling en zijn op tijd terug om te eten.
Eerst salade, daarna kalkoen met tagliatelle en champignonsaus. En als toetje een verse fruitsalade. Als we bijna klaar zijn, vraagt ze of ook de oude dame bij ons aan tafel mag mee-eten. Prima, en José helpt haar met eten, ik maak nog een foto, kan José die opsturen naar collega’s. Dat ze niet los kan komen van haar werk. De oude dame wil soms niet etenen soms begint ze te lachen. Ook de eigenaresse zit intussen bij ons aan tafel en we lachen wat af, ook met de oude dame. Dan ga ik ineens een lied zingen van Evita Perron, je ne regrette rien, de oude dame vindt het erg mooi. Dan nog maar het Avé Maria, en de oude dame begint te klappen. "Bravo, bravo” roept ze en zingt half mee. Wat een lol, dan gaat José met haar dansen. De oude dame geniet zichtbaar. Hoe eenvoudig kun je iemand blij maken!
Aalst - Tournai (Doornik)
Woensdag 2 april
We waren net wakker vanmorgen toen Pia onder aan de trap riep dat de badkamer vrij was. Om 08:00 uur naar beneden voor het ontbijt met Pia en Rogier! Eigengebakken brood met zelfgemaakte jam en platte kaas (kwark). Ook konden we nog thee kiezen uit een keukenlade vol met vele soorten en smaakjes.
Na het ontbijt inpakken en wegwezen. De eerste 40 km langs de Dender, waar Rogier ons heenbrengt. In Lessines de St. Pieter gezocht, was wel open, maar niemand die ons een stempel kon geven. Buiten nog even iets gegeten en toen weer verder. Het vlakke land maakt nu ineens plaats voor glooiende heuvels en akkers. Heel mooi. Soms een beetje zwaar, soms met een vaart van 35 km per uur.
Voor Tournai pauzeren we even aan de kant van de weg en zitten op een stoepje een snee brood te eten. Stopt er ineens een auto, stapt een jongedame uit en vraagt of we bij hen willen slapen.We hebben dan ±80 km gefietst. Ze vertelt dat ze ooit samen met haar vriend deze pelgrimstocht gemaakt heeft en vaak hartelijk ontvangen werden door mensen en dat ze dat nu zelf ook graag willen doen voor ons. Marie en Arnoud heten ze en ze brengen ons naar het huis van de ouders van Arnoud (waar zij op passen).
Wauw. Wat een groot landhuis. Wanneer ze ons de kamer, badkamer enz. hebben laten zien, gaan ze nog even naar de stad om een vriendin op te halen. We mogen doen alsof we thuis zijn. Allereerst doen we al onze kleren in de wasmachine, zo die draait, dan heerlijk douchen en heerlijk in de grote tuin de dagboeken bijwerken. Ook mogen we de beide laptops lenen voor de email etc. Wachtwoord gekregen. super handig. De was nog even in de droger en als Marie en Arnoud terug komen met vriendin, gaan zij koken voor ons. Tegen 20:30 gaan we aan tafel. Heerlijk moussaka, salade en quiche gegeten met een glas goede wijn. Tegen 22:30 naar bed.
OostMalle - Aalst
Dinsdag 1 april
Om 9.05 vertrokken en de eigenaar van de B&B vertelde ons dat we een stempel voor ons paspoort konden halen in het Mariapark, 1 km. verderop. in het eerste huisje naast de kapel.
De kapel bleek een 2e Lourdes-kapel met een processie-tuin en een grot met een beeld van Bernadette.We hebben een kaars aangestoken die 9 dagen brand. In het huis ernaast woont het echtpaar die voor het onderhoud zorgt van de Maria-tuin en natuurlijk mochten we binnen komen voor koffie, en kregen toen ook onze stempel. Binnen hadden ze ook nog een kleine ruimte met biechtstoel en 3 beelden. Ze ontvangen regelmatig bussen met gasten die komen voor de processie. We kregen nog een boek over het ontstaan van deze Lourdes-tuin, maar dat moesten we toch maar vriendelijk afslaan, we hebben immers de tassen vol.
Eindelijk om 10.00 uur verder. Heerlijk langs riviertje de Nete, tot in Lier. Even van de route af, naar het centrum, naar de Zimmertoren met astronomisch uurwerk en 12 klokken op de toren. Weer verder langs Nete-kanaal, richting Mechelen. En in de St. Romboutskathedraal onze 2e stempel van die dag gehaald. Poosje gerust in Mechelen op de Grote Markt, waar we onze eerste mede-pelgrim ontmoeten. Hij kwam die dag al uit Maastricht en wil na 21 dagen fietsen in Santiago de Compostela aankomen.
Verder over Leirekenspad, een lang eind. 2 heren willen wel met ons meefietsen, maar met hun e-bikes gaat het voor ons te snel.
In Aalst zoeken naar B&B, waar de eigenaar naar ons toe komt en zegt dat hij gestopt is met de B&B, we kunnen hem en zijn vrouw overtuigen dat we heel moe zijn en echt niet verder kunnen ( smoes, je moet wat) en mogen we toch blijven, gelukkig!!! José krijgt een Aflichem-biertje en ik plat water. Rogier en Pia laten ons onze slaapplaats zien, we moeten dan wel door hun slaapkamer en we beloven dat we hen verder niet storen.
Na het douchen, brengt Pia ons naar restaurant "het Apostelken" . Jammer Harry, maar ze hadden er wel 100 soorten Belgisch bier!! Na het eten nog even in een internet-cafe contact met thuis gezocht. Toen moesten we in het donker ons logeer-adres zien te vinden en dan zie je ineens best vreemde snuiters in zo,n stadje!
Pia en Rogier vertellen enthousiast over hun ecologisch verantwoorde huis, opgebouwd met leem, 2 kranen in de keuken, 1 voor drinkwater en 1 is afkomstig van regenwater.
Een aantal deuren in het huis zijn afkomstig van een oud treinstel. En Pia kweek oesterzwammen in de kamer waar wij gaan slapen, en dat ruik je daar!!!!
Rumpt - Oost-Malle (B)
Maandag 31 maart.
Heerlijk fietsweer!! Om 13.00 uur arriveren we in Breda en zijn daarmee op de route. We doen de lange broek uit en fietsen verder in de fietsbroek, een geweldig mooie route, langs de rivier de Mark. Het boekje van Clemens Sweerman is uitstekend bewegwijzerd. Rond 14.00 uur passeren we de Belgische grens.
Om 17.00 uur zoeken we een overnachtingsplek in Rijkevorsel, na 100 km. gefietst te hebben, helaas is deze B&B vol en we worden verwezen naar Oostmalle, 5 km. verder. Een mooi adres (B&B Aux Charmes du Passé). In taverne Den dobbelen Pater varkenswangetjes gegeten (wie verzint het) maar wel heel lekker. Bij de rekening kregen we 2 likeurtjes 38% alcohol en toen werd het nog gezelliger.
Apeldoorn - Rumpt
Zondag 30 maart
om 8.15 bij ma gekomen, José er ook net. Na een ontbijt met ma, afscheid nemen, leuk dat ook Annie, Lenie en Rose-Marie er zijn.
Jeroen en Ronald fietsen nog een eindje met ons mee, tot Ede, daar drinken we koffie en de jongens gaan terug. Nu gaan we echt met z,n twee verder!
In Amerongen nog even gestopt en gebeld met een B&B in Rumpt. (geen gehoor) Dan maar weer verder. Na 95 km. zijn we in Rumpt en de eigenaren van de B&B komen net thuis en hebben plaats voor ons. We zeggen nog even langs te gaan en oude schoolvriend van Harry, die iets verder woont. Zij zijn zeer enthausiast als ze ons zien en bieden spontaan aan om bij hen te blijven slapen en eten, wat een luxe en super leuk, heel erg bedankt Maria en Frans! De eerste nacht dus ieder een Eigen kamer, 3-gangen diner, geweldig!!!
Frans en Maria….. Proost!
Om 09:05 uur bij Maria en Frans vertrokken na een super-de-luxeontbijt en ook nog koffie mee voor onderweg.
TOP
Voorbereiding
Laatste voorbereidingen voor ons avontuur. Tassen inpakken, kleding klaarleggen die morgen aan moet. Nog een paar keer gebeld met José, ik een mesje, zij een schaartje, kan altijd handig zijn en hoeft uiteraard niet dubbel mee. Buren komen langs om afscheid te nemen. Een laatste was nog en op tijd naar bed, want we starten op tijd en hebben ook nog een uur minder te slapen!
