Santa Catalina de Somoza - Pieros
Zaterdag 3 mei
Pas om 8.15 worden we wakker en wanneer we vertrekken is het al 9.30. In Rabanal halen we nog even brood en dan is het klimmen de berg op.
Het is zwaar, maar om 12.00 zijn we er bovenop. We hadden verwacht dat het heel druk zou zijn bovenop, maar dat valt reuze mee. We leggen onze stenen uit Nederland neer en iemand maakt nog een foto van ons. Dan naar beneden, eerst tot Manjarin, daar krijgen we nog koffie en dan begint de steile afdaling. Het is echt knijpen in je handremmen en soms moet je gewoon even stoppen, omdat je handen verkrampt zijn. Ik vind het echt eng, maar gelukkig gaat het allemaal goed. Afdalen is niet mijn sterkste punt, dat weten een aantal mensen wel.
In Pieros stoppen we bij een leuke albergue, er zijn nog 2 Nederlandse dames en aan tafel bij het eten is het erg gezellig, met ook nog een Italiaan en 2 dames uit Spanje en een Keniaanse. We kregen heerlijke couscous.Harry nog even gebeld, hij is al in Bonneval in Frankrijk.
León - Santa Catalina de Somoza
Vrijdag 2 mei
Om 8.00 vertrokken en in Antimio, 12 km. verder drinken we in een bar een kopje koffie, de dame van de bar heeft net de deur geopend en zet ook gelijk voor ons de TV aan, wat een herrie, ik snap niet waarom ze dat doet, we verstaan er toch niets van, dan vraagt ze of we de kerk willen zien, prima, beter dan die herrie aan de bar. De kerk is eenvoudig maar mooi!
Dan gaan we verder naar Mozondiga, op een kruispunt moeten we plots afslaan en daarbij valt José. Ik zet snel mijn fiets tegen een muurtje en pak haar fiets op, die bovenop haar ligt. Dan valt mijn fiets om. Gelukkig heeft José niets en haar fiets is ook in orde, bij mijn fiets ligt de bel op de grond en mijn handvat is stuk, mijn foto-toestel ligt ook op straat, nou alles weer bij elkaar rapen, de bel er weer op gedrukt, blijft gelukkig zitten en met het handvat valt nog mee te fietsen. We kunnen gelukkig weer verder. In Hospital de Orbigo eten we ons brood op een bankje en wie zien we daar : Marian, ze is blij ons te zien, maar ze twijfelt of ze nog verder zal fietsen, ze zegt dat ze te onzeker is. Ze kan niet met ons mee, haar hotel is in die plaats en wij gaan nog ongeveer 32 km. verder.
In Astorga ontmoeten we een Braziliaan op de fiets, hij wil graag even met ons op de foto. Dan weer verder, in Castrillo gaan we even kijken, het staat er vol met auto's, dus het zal wel een toeristische trekpleister zijn. Er zit een man op zijn gitaar te spelen en als hij ons ziet, zingt hij over de camino en Santiago, ja ja, het enige wat hij wil is geld in zijn bakje, de grapjas. In Sta. Catalina de Somoza zien we een leuke albergue, het is al 16.00 en erg warm, we besluiten te stoppen en morgenvroeg, wanneer het nog koel is de Cruz de Ferro op te gaan, tot 1504 meter hoog.
Sahagún - León
Donderdag 1 mei
Om 9.00 fietsen we weg uit Sahagún, na een paar km. Zien we de Nederlandse dame die we gisteren even spraken op een pleintje, ze is alleen op de fiets, een e-bike en ze heeft een georganiseerde reis geboekt, van hotel naar hotel en haar bagage wordt gebracht. Ze weet echter niet goed welke route ze moet nemen en ze fietst vaak op het wandelpad. Ze heeft wel een boekje, zoals wij die hebben, maar gebruikt dat amper. Ze vraagt of ze met ons mee mag fietsen, wij vinden het prima, wanneer we berg op gaan is ze als eerste boven natuurlijk. Ook zien we nog een Fransman op de fiets, die ook even de weg kwijt is, maar achter mij aan, komt het helemaal goed, ahum.
Marian (uit Enschede) heeft geen hoesje op haar stuurtas en ze neemt die van José over, ze is er heel blij mee. Als we om 15.00 in León arriveren, gaat Marian naar haar hotel en wij zoeken naar het klooster waar we kunnen overnachten. Het is weer eens zo'n slaapfabriek met 16 bedden in een zaal. We hebben om 18.30 afgesproken met Marian om ergens samen te gaan eten. José ik gaan eerst douchen en lopen nog wat door het centrum.
Dan gaan we met Marian ergens eten, heel gezellig en het was wel lastig om iets te vinden, maar om 20.15 hebben we eindelijk wat gevonden. Na het eten nemen we afscheid van Marian en moeten we ons klooster zien te vinden, dat is niet makkelijk, na een paar straten, zien we ineens Marian weer, zij is al dicht bij haar hotel. Dan maar weer opnieuw beginnen vanaf de kathedraal, eerst rechts,maar we vinden het niet, dan zien we een politie-auto, we vragen het aan de agenten die erin zitten, ze leggen het uit (in plaats dat ze ons er even heen brengen). We vinden het nog niet, zoveel pleintjes en straten en allemaal nog vol met mensen en om 22.30 sluit het klooster en het is al 22.10. Dan vragen we het een ouder echtpaar, ze krijgen er bijna ruzie om, midden op straat, de één zegt die kant op en de ander de andere kant op, dat schiet op. Uiteindelijk zien we toch het juiste pleintje en zijn we nog net op tijd binnen.
Boadilla del Camino - Sahagún
Woensdag 30 april
We ontbijten samen met 2 andere Nederlandse dames, zij lopen een deel in 2 weken, vanaf Burgos. De een is ook erg bang voor de hond, die ineens in de hal loopt. Om 9.00 vertrekken we bij Eduardo en Pedro. Mooie albergue hebben ze, maar het ontbijt was wat magertjes. Dan weer lekker fietsen, in Fromista drinken we onze koffie en later nog in Carrion de los Condos, waar we een Italiaans echtpaar spreken, ze willen raden waar wij vandaan komen, maar na 10 landen, zeggen wij het zelf maar. Ze zijn al 2 x in Nederland op vakantie geweest, onder andere in Alkmaar en Texel en vonden het heel mooi. We fietsen vandaag veel langs het wandelpad en we groeten steeds de wandelaars 'bon camino" of ' ola', dat is wel leuk, want voor de rest is de route wat saai vandaag.
We stoppen in Sahagún, bij albergue Viatoris, we gaan nog even lopen naar het centrum, en nemen uit de albergue een stadsplattegrond mee. Op een pleintje vragen we aan een paar meisjes waar het centrum is en ik laat ze de stadsplattegrond zien. Ze weten niet wat ik bedoel en ik kijk nog even naar de plattegrond, is ie van een andere stad, oh oh wat dom. Dan maar weer terug naar de albergue, die we natuurlijk ook niet meer kunnen vinden. En vraag het dan in Spanje nooit aan een ouder iemand want die weet het dan ook niet, komt waarschijnlijk nooit veel verder dan zijn eigen voordeur, ha ha. Gelukkig zijn we net op tijd terug voor het eten.
Burgos - Boadilla del Camino
Dinsdag 29 april
Om 7.15 op gestaan, het is zo'n gerommel van iedereen, dat verder slapen niet meer lukt. Aan de overkant van ons slaap adres kunnen we ontbijten, nog even een paar boodschappen halen en ook nog de universiteit gezien, omdat we verkeerd waren gefietst. Als we weer op de route zijn, gelijk weer bult op. Gelukkig is er niet zoveel wind, het gaat lekker.
Om 13.30 in Castrojeriz, we bekijken op een camping de Albergue,maar het is nog zo mooi weer en nog vroeg, ik stel voor om nog een stukje verder te fietsen. Een Nederlands echtpaar op de camping biedt ons een kopje koffie of thee aan, maar de eigenaar van de camping zegt dat als we niet blijven overnachten, mogen we niet op de camping komen. Nou leuk is dat, dan geen kop thee. We gaan verder. Is er opeens toch veel wind en geen albergue meer te vinden.
Uiteindelijk moeten we nog 22 km. verder fietsen, naar Boadilla del Camino, wel een heel mooie (En El Camino), we slapen in een kamer voor 4 pers. en kunnen zo aansluiten voor het warme eten, super!!.
Santiago Here we come…….
Belorado - Burgos
Maandag 28 april
Om 7.15 op gestaan en om 8.10 vertrekken we. Eerst een stuk langs een N-weg, vreselijk druk, dan gaan we er gelukkig van af, maar ook gelijk klimmen en tegen de wind in. Pas om 11.30 zijn we in San Juan de Ortega, 32 km. verder en nog geen mens gezien. We drinken eerst ergens koffie en gaan dan in de kerk kijken. We overwegen of we in de albergue in het klooster zullen overnachten, maar volgens de jongen van de bar is het niet meer zo speciaal.
Dus fietsen we verder en al om 15.00 zijn we in Burgos, we vinden snel een albergue, al is het de gemeentelijke, met 24 bedden op een zaal en sommige bedden staan tegen elkaar aan, we krijgen ieder een bed toe gewezen, maar besluiten om een stapelbed te nemen, ik ruil wat met de jongens naast ons en zeg dat mijn zus niet boven in kan. Ze vinden het prima. We gaan de kathedraal bekijken, tjonge wat enorm groot, dan nog even wat slenteren door de stad (daar van word je pas echt moe, niet van 65 km. fietsen).
In een schoenenzaak pas ik leuke schoenen met een hak van wel 10 cm. lachen, onder een afritsbare broek. José past nog ergens een leuk stukje voor in het haar, zullen we uit gaan, vanavond? Nog even ergens eten, ook al niet zo'n succes, je zit nog niet of er wordt een schaal met stokbrood bij je neergezet, door een ober die ook nog eens stinkt naar het zweet. Dan maar weer terug naar onze slaapfabriek en gauw erin voordat iedereen al ligt en wij de laatsten zijn.
Nájera - Belorado
Zondag 27 april
Om 8.00 worden we wakker, we denken nog rustig aan te doen, klopt de eigenaar ineens op de deur, en zegt dat we om 8.00 weg hadden moeten zijn, hij dreigt onze fietsen vast buiten te zetten. Wij snel aankleden en zonder te wassen, enz naar beneden, dan kan ik mijn fietssleutel niet vinden en buiten op straat pak ik mijn fietstassen weer uit, fiets nog half binnen, want als je de deur dicht gooit, kom je helemaal niet meer binnen. Gelukkig vind ik de sleutel, alles weer in de tas en weg uit deze negorij. In Badáran nemen we bij een café ons ontbijt, we hebben dan al 12 km. gefietst. Dan weer verder, in Ciruéna drinken we een kop koffie en spreken een Hollandse, ze is blij weer even Nederlands te kunnen spreken, ze loopt veel met een Canadese. We hebben de hele dag veel wind tegen en ook nog eens veel bergopwaarts, bovendien fietsen we een eind van de wandelweg, dus we zien weinig mensen. De wind is echt koud en hard. In St. Domingo pauzeren we even, we bekijken de kathedraal, maar er is een dienst bezig, dus blijven we achter in de kerk. Dan weer verder tegen de wind in. In Leiva rusten we nog even en een gezin spreekt ons aan, ze kijken er van op dat we al 1900 km. gefietst hebben. De vader legt het uit aan, zijn kinderen Sergio en Maria. Ik laat onze route zien in het boekje, ze zijn echt verbaasd.
Dan nog ongeveer 14 km. tot Belorado, veel wind en gestaag klimmen. Om 17.00 zijn we in Belorado en vinden al gauw een albergue, waar we na het douchen ook nog even de was doen. We kunnen in de albergue eten, heel gezellig aan tafel met een Schotse, een Canadese en een echtpaar uit Japan,maar ze wonen in Californie. We moeten even op de foto, want ze vinden het heel bijzonder, dat we helemaal uit Nederland zijn komen fietsen.
