Pieros - San Xil

Zondag 4 mei

Om 8.50 vertrokken, vandaag weer een behoorlijke klim, naar O Cebreiro, ik vond deze beklimming toch het zwaarst, uiteraard ook omdat het warm is. Om 13.00 zijn we dan eindelijk bovenop, op 1300 meter. 


We kijken nog wat rond in O Cebreiro,in het kerkje krijgen we een stempel van een monnik. We drinken nog ergens koffie en dan beginnen we aan de afdaling, gelukkig niet zo steil als gisteren, 12 km. relaxed naar beneden, ook wel fijn.Van onze overnachting in Pieros hadden we een adres van een albergue gekregen, iets verder dan Tricastela, 1,5 km. van de weg af. Het is een echtpaar dat elkaar heeft leren kennen op de camino, hij is Nederlander en zij is Italiaanse, de albergue ligt echt helemaal van de bewoonde wereld af, maar eindelijk zien we het liggen.Het is het 2e jaar dat ze open zijn en er zijn 10 slaapplaatsen. Ze hebben een ecologische albergue, we moeten onder de douche ecologische zeep gebruiken. Marijn en Jessica zijn de eigenaren en ze hebben sinds 2 maanden een baby: Georgina, een plaatje.Ook is er nog een Keniaans meisje bij ons op de slaapzaal.Marijn vertelt ons dat we om 22.00 stil moeten zijn, en om ongeveer 21.45 liggen wij al in ons bed. De Keniaanse is echter met een deken naar buiten gegaan en ze heeft aan Marijn nog een fles wijn gevraagd. Om 22.45 is ze echter nog steeds niet binnen, ik slaap al bijna, maar José maakt zich zorgen, waar de Keniaanse is. Ze kan wel van een berg vallen hier zegt ze tegen mij.Dan gaat José toch maar even melden bij Marijn, dat ze nog steeds niet binnen is en dat Marijn haar maar even buiten moet gaan zoeken, want hij weet beter de weg in de tuin.Even later komt ze toch binnen, geheel verbaasd dat wij bezorgd waren om haar.Eindelijk kunnen we gaan slapen.

© Harry Stens 2014