Lesperon - St-Paul-les-Dax
Zaterdag 19 april
Ik word wakker van het geluid van de deur en kijk naar het bed naast me, maar José ligt er niet in. Ik kijk op mijn mobiel, het is 9.58 uur, oei dat is best laat, gauw ga ik naar beneden en ga me wassen en aankleden, dan komt José weer binnen, ze heeft verse broodjes gehaald en een potje jam. We zetten thee en eerst probeer ik de jampot te openen, maar het lukt niet, ook José krijgt het niet open, dan maar even naar de bar-man er tegenover. 'I need a strong man' zeg ik, ha ha, hij vindt het wel leuk maar ondertussen krijgt hij de jampot ook niet open. Hij houdt de pot onder de kraan, maar nog krijgt hij het niet open, 2 anderen aan de bar proberen het ook nog, maar nee het lukt niet, dan maar met een schroevendraaier onder de rand van de deksel, weer proberen en ja eindelijk is ie open, lachen natuurlijk. Na het eten en opruimen vertrekken we, het is dan al 11.30.
We hoeven vandaag niet zo ver, want we willen in Dax naar een Paaswake in de kathedraal. Om 15.15 zijn we in St. Paul - les - Dax waar we willen overnachten in een pelgrims gîte naast de kerk. We bellen aan bij het parochie huis en de pastoor doet open, hij begrijpt gelijk dat we voor de sleutel komen en legt ons uit waar het is. Als we ons omgekleed hebben gaan we op de fiets naar Dax, waar we om 17.00 zijn.
In de kathedraal krijgen we van de priester een stempel en hij begeleid ons door de kerk en laat ons het beeld van St. Jacques zien.
De paaswake begint om 21.00. We gaan eerst nog wat eten, nog even bellen met thuis en dan zijn we iets na 20.30 in de kerk. Een. man van het koor praat wat met ons, hij is vaak gids in de kerk. Er wordt nog een meisje van 9 jaar gedoopt. Ze beginnen net als bij ons in het donker, iedereen heeft een kaarsje. Er zijn 2 priesters en 2 misdienaars. De ene priester hebben we helemaal niets zien doen zelfs als iedereen staat, blijft hij zitten. Het zal wel zo horen.Tijdens de dienst komen er toch nog toeristen in de kerk en lopen overal rond en maken foto's, vreemd vind ik dat. Tegen 22.30 verlaten we de kerk, we moeten immers nog onze gîte terug zien te vinden, ongeveer twee km. verder.
Moustey - Lesperon
Vrijdag 18 april
Om 9.00 zitten we weer op de fiets, eerst nog even wat boodschappen halen in Moustay en een paar foto's, er staat een steen, dat het nog maar 1000 km. is naar Compostella (lopend) en er staat ook nog een houten beeld van St. Jacques.
Het is vanmorgen een beetje mistig en dus fris op de fiets, maar, zo'n 25 km. verder kan het vest en de lange broek toch uit. Het zijn heel lange einden tussen de dorpen, de ene keer 12 km. dan 17, je ziet soms hele tijden niemand, zelfs geen auto. Om 16.00 zijn we in Lesperon en bij de mairie krijgen we de sleutel van de naastgelegen pelgrims gîte. Er kunnen 5 mensen slapen en er is een kleine keuken.
Na het douchen maken we een wandeling en bij de supermarkt kopen we wat eten en maken er een lekkere maaltijd van (hè, lang niet meer gekookt) met een wijntje er bij ziet het er zelfs top uit. Buiten in de zon eten we nog een ijsje en zien de naastgelegen kerk vol lopen met mensen voor de Goede Vrijdag viering. Na de afwas, drinken we tegenover onze gîte een kop koffie en informeren bij de bar-man waar we morgen de sleutel moeten inleveren. We hoeven niet schoon te maken en de sleutel kunnen we bij hem inleveren. Iemand van het dorp maakt iedere maandag het huis schoon. Vanavond zetten we geen wekker.
Branne - Moustey
Donderdag 17 april
Na een heerlijk ontbijt vertrokken bij Dominique en Brigitte Blanc, we kregen ook nog 5 plakken cake mee voor onderweg., lief hoor. Na 27 km. stoppen we in een mooi plaatsje Cadillac, we drinken op een muurtje onze koffie en genieten van een plakje cake. José wil nog even een pen kopen en we lopen ook nog even een 2e-hands winkeltje binnen, het is erg klein, maar er staan ook 2 stoelen en op 1 er van zit een kleine oude dame.
Volgens de dame van de winkel komt ze iedere dag wel even binnen, loopt dan ook wel weer even buiten en dan weer binnen zitten, ze schijnt alcohol - verslaafd te zijn en rookt heel veel. Ze praat wat warrig met ons en wij kijken terloops in de rekken of er nog iets leuks tussen hangt. Ik pas nog een leuk bloesje en er komt nog een andere dame binnen lopen en praat ook wat met ons. Ze vinden allen het bloesje leuk staan en dat vind ik zelf ook wel, dus toch maar gekocht. Ik vraag nog of ze een ander shirtje weer van mij wil overnemen, anders krijg ik te veel bagage. Dat kan, maar ik kan niet kiezen en dus doe ik dat niet. Er komt ook nog een man binnen lopen en als hij hoort dat wij uit Holland komen, zegt hij, oh van Beatrix, ja zeggen wij, maar nu van Maxima. Zegt hij dat hij Willem - Alexander zo leuk vindt, lachen natuurlijk. We begrijpen dat in deze stad een psychiatrische instelling is, waar je als pelgrim zou kunnen overnachten, je komt dan in een cel te liggen en de deur gaat dan op slot van die cel., misschien wel zo handig, maar mij lijkt het allemaal wat eng en gelukkig is het pas 12.30 dus we kunnen nog wel een eindje fietsen. We bezoeken nog de kathedraal en steken er een kaarsje aan. Daarna weer verder, nu weer veel door het bos. In Hostens (na 65 km.) proberen we een hotel maar alles is verlaten, dan maar verder.
In Retis moet ook nog een B&B zijn, maar niet te vinden, ondertussen is het al 18.15 en weer verder, dan naar Moustay, eerste adres is vol, dan iets terug : la Grande Maison, echt een heel groot huis, gelukkig ze hebben een kamer vrij. De eigenaar is Nederlander en wijst ons de kamer. In het dorp eten we nog wat en gaan dan gauw terug, het is dan al 21.15 als we weer op onze kamer zijn.
Saint-Aulaye - Branne
Woensdag 16 april
Jean-Paul heeft een lekker ontbijt klaar gezet. Hij zet ook nog even koffie voor ons. Dan weer op weg. In St. Aulaye nog even brood gekocht en in een café een bakje koffie gedronken, heerlijk. Vanmorgen nog een stuk in het bos gefietst, maar later worden het steeds meer wijngaarden, ook heel mooi, al zit aan de wijn struiken nog maar weinig blad. In Montagne stoppen we even en bij de vvv vragen we de dame of ze een B&B wil bellen in Branne, het is dan 15.00 en Branne is nog 15 km verder, maar we komen nog door St. Emilion en daar willen we even rond kijken. We bezoeken er een wijnkelder, moeten zo'n 45 treden af en daar liggen heel, echt heel veel flessen wijn, allemaal op jaar bij elkaar, tjonge en het is er koud en muf, gauw weer naar boven. Het is echt een stad van wijn. We hebben het idee dat onder de hele stad wijnkelders zijn. We bezoeken ook nog de kerk en steken er een kaarsje aan. Om 17.00 gaan we weer verder.
Als we op het kerkplein in Bronne zijn zouden we nog even bellen met de B&B, maar we zien de straat al en gaan er heen. Het is een steile weg omhoog en fietsen is echt niet mogelijk we moeten nog een paar keer een hoek om en het wordt steeds steiler, als We er bijna denken te zijn, kunnen we het nummer niet vinden. Dan ineens roept iemand achter ons of we een B&B zoeken en ja dat is dus bij hen. De fietsen hoeven niet op slot zegt hij, hij laat zelf ook de sleutel van zijn auto er altijd in zitten. Uiteraard doen we voor de zekerheid toch maar de fietsen op slot. Dan krijgen we de kamer te zien, wat een luxe,met een grote schuifpui naar het terras en de tuin, wat net een park is met ook nog een zwembad. De kamer is geheel in rood-wit en wat opvalt er staan her en der heel grote parfum-flessen, ook in de luxe badkamer. We krijgen wat te drinken en mevrouw vraagt of we was hebben, dan doet ze dat voor ons in de machine. Om 20.00 is het warme eten klaar en we dineren met het echtpaar, ook heel luxe en gezellig. De man is een echte franse charmeur. We lachen wat af. Na het eten krijgen we nog thee waar je goed van kan slapen. (Tileuil)
Angoulême - Saint-Aulaye
Dinsdag 15 april
We hebben beiden heerlijk geslapen vannacht, eigenlijk het beste tot nu toe. We kregen een heerlijk ontbijt en om 9.00 zaten we in het zadel. Eerst naar de kathedraal St. Pierre, gelukkig dichtbij, er komen gelijk ook een aantal dames binnen die aan het vegen gaan, overal liggen nog resten van palmtakken. We krijgen nog een stempel en verlaten de kerk. Het is nog lastig om de stad uit te komen en eigenlijk moeten we nog brood hebben maar zien nog steeds geen bakker. Na een poosje zijn we eindelijk uit de stad, de weg is glooiend en we zien weinig huizen, laat staan winkels. Om 10.15 koffie, helaas geen brood erbij. Om 13.00 weer koffie met onze laatste muesli repen. Om 15.00 klein bakje yoghurt. We hebben dan niet veel meer.
Dan komen we in Aubeterre-Dronne, heel mooi plaatsje, er zijn wat leuke winkeltjes en een terrasje. José vraagt op het terras naar koffie en of ze er iets bij hebben al is het maar iets, desnoods wat iemand anders heeft laten staan. De koffie is lekker en de baas vindt nog 2 stukjes browny. Hij is Nederlander en getrouwd met een Engelse. Nou voor deze koffie met vroegen ze wel de hoofdprijs. Maar goed onze maag is weer even gevuld. Als we iets verder fietsen komen we toch nog bij een kleine supermarkt, maar het brood is op, gelukkig nog wel sinaasappels en muesli repen. Eigenlijk had ik in dit plaatsje wel willen blijven, maar José wil naar Bonnes, waar een B&B is, dat is nog maar 7km verder. Pas dicht bij St. Aulaye zien we de B&B, een eindje van de weg af, met tevens een camping La Petite Grange!
We zien een man en vrouw voor het huis, die ons vriendelijk begroeten, ze hebben een kamer beschikbaar. Hij laat ons de kamer zien. Het is een heel grote kamer met 2 bedden, een kinderbed, 2 luie stoelen en in de gang de douchen, toilet en wastafel. En ook nog een groot balkon. Helemaal geweldig, maar eerst mee naar de keuken, waar we wat te drinken krijgen van mijnheer (hij lijkt een beetje op pa, vind ik). Aan de keukentafel zitten we, waar nog broodresten op liggen. José vraagt of we soms 1 snee brood mogen, mijnheer vindt het prima en haalt uit de koelkast een groot bord met allerlei soorten kaas, lekker!
Dan naar onze kamer, lekker douchen, José gaat daarna nog even naar St. Aulaye om geld uit de muur te halen, je kunt hier bij deze mensen vast niet pinnen.
Om 19.10 roept mijnheer ons voor het warme eten, we mogen zitten in de nette kamer waar de tafel reeds voor ons is gedekt. We vragen nog of, ze zelf niet gelijk mee eten, maar ze eten later. Eerst krijgen we soep, beetje wit-groen, ik kan geen smaak herkennen. Dan komt hij met een pannetje doperwten, daarna een schaaltje met 2 worstjes, lekker. Dan een grote schaal met 4 soorten kaas, een schaal met fruit en nog 2 toetjes, geweldig. Terloops vragen we hoe oud hij is, 82 jaar en heeft dus een B&B, 3 kamers en een camping, waarvan hij het gras kort houdt. Ik vraag hem of dat allemaal niet te veel werk voor hem is,maar hij zegt dat het goed voor hem is om bezig te zijn. Na het eten willen we helpen met afruimen, maar daar wil hij niets van weten, wij zijn gasten. Ongelooflijk zoiets toch!!
Om 20.15 zijn we weer boven en gaan lekker op bed liggen en bellen nog even met het thuisfront.
Chateau Garnier - Angoulême
Maandag 14 april
Niet zo best geslapen en nog maar wat mails naar Harry verstuurd. We kregen in 'Le Castel' een heerlijk ontbijt en om precies 9.00 zitten we op de fiets. In Charroux stoppen we even voor een mooie toren.
We doen gelijk ons vest en de lange broek uit, komt er een vrouw ergens uit een hek en vraagt of we misschien water nodig hebben, jammer maar de bidons zitten nog vol, we hadden meer zin in koffie. Het is vandaag warm, weer veel kleine dorpjes, afgewisseld met velden koolzaad en steeds heuvel op en af. We verbazen ons, dat een dorp met soms maar 5 tot 10 huizen toch nog een kerk heeft. We komen door Nanteuil en Vallée, je hoort er steeds watervallen, een prachtig gerestaureerd dorp. Ook komen we door Brie en halen er een stempel bij de mairie, ze vraagt of het fietsen zwaar is. Dat valt gelukkig mee.
Om 17.00 zijn we in Angoulême, eerst de info voor toeristen zoeken, hij belt voor ons naar een B&B in de stad, bij mevr. Cécile Bezada, ze woont samen met haar zoon van 12. Als ze ons de kamer heeft laten zien, gaan we na het douchen nog even het centrum in om te eten, dan snel terug en gauw naar bed.
Poitiers - Chateau Garnier
Zondag 13 april
We hadden de wekker op 7.10 uur gezet want we wilden in het klooster om 7.30 de dienst met de broeders bijwonen, dat kon, had de receptioniste ons gisteren gezegd. Om 7.25 zijn we bij de kapel in het klooster maar er komt niemand, vreemd, had ze de tijd niet goed? Of is het niet op zondag? We snappen er niets van en moeten nu wachten tot 8.00 voor het ontbijt in de eetzaal. Na het ontbijt gaan we richting centrum voor de dienst in de kathedraal Notre Dame la Grande.
Voor de kerk staan moeders en kinderen palmtakken te verkopen. Het is nog vroeg en we gaan vast de kerk in, daar liggen ook takken en beide pakken we er 1. Dan weer naar buiten, waar iedereen wacht. We drinken nog even een kop koffie bij de bar tegenover de kerk en om iets voor half 12 komt de priester naar buiten met 6 misdienaars. 1 van hen draagt een kruis op een stok, de priester neemt dat over en met de onderkant klopt hij hard op de deur en roept :'ouvre la porte'. Van binnen roept iemand wat(niet te verstaan) en nogmaals klopt hij met het kruis op de deur. Dan gaat de deur open en gaat iedereen naar binnen. De kerk zit vol en achterin staan ook nog veel mensen. Niet aan gedacht, maar het lijdensverhaal wordt voorgelezen (de lange versie)waarbij iedereen staat (zo'n 20 min.) de dienst duurt wel 1,5 uur.
Dan terug naar het klooster, alles inpakken en daar fietsen we weer verder, het is heel rustig op de weg, wel 15 km. zonder 1 dorp of ook maar iemand te zien. We besluiten in Chateau-Garnier bij pelgrims hotel „Le Castel” te stoppen (46km.) gelukkig er is plaats. Ook kunnen we er eten, heerlijk en we gaan er vroeg in.
